آرای آیینه

سلام و درود استاد محمدی گرانقدر
میشه راجع به پست مدرن مقداری توضیح دهید؛
به یادم دارم که در ذیل یکی از اشعارتون به اسم ایوب که می گفت
پناه روسری سُر می ‌خورد از فرق اقیانوس
نگاه کوسه را (اینجاشو یادم نمیاد)محجوب می خواهد..
ببخشید نتونستم کامل به یاد بیارم چون مال خیلی وقت پیشه...
در اونجا تک بیت تقلدی براتون ارسال کردم که گفتید این تک بیت تون قابل قبول نیست وپسا مدرن نیست چون هرکلمه نو نمی توانند باعث پست مدرن شدن شود قرار شد اگه تونستید توضیح بدید
گفتم الان موقعیتی خوبی‌ست که مختصر برامون توضیح بدید...
سپاس زحمات شما
سلامت و تندرست باشید

درود. ممنون از تذکر شما.‌ حرف شما کاملا درست است و من هدفم از سبز کردن خیلی اوقات جلب توجه دیگران به یک شعر است نه نقد آن به معنی خاص کلمه. گاهی ممکن است یک شعر متوسط را سبز کنم اما یک شعر عالی را نه و برعکس.
من راستش در هیچ زمینهٔ ادبی تخصص ندارم و ادعا هم ندارم نظراتم درست هستند بلکه همواره خودم را در ادبیات «عامی» می‌دانم حتی در ساده ترین ساحات آن. و اتفاقا از اعتراض شما ممنونم چون در هر ساحتی از دانش بشری من به دیالکتیک و بحث معتقدم.
درباره اینکه گفتید این کلام صرفا بازی با الفاظ است، نمیدانم چطور می‌توانم پاسخ دهم. در اینکه نویسنده این شعر با الفاظ بازی می‌کند شکی نیست (و کدام شاعر است که بازی نکند؟!) اما اینکه بگوییم معنایی در پس آن نیست، من راستش معنا میبینم و اتفاقا در بسیاری از مصراع‌ها تفاسیری سریع از ذهنم عبور می‌کند. ممکن است من در اشتباه باشم اما جوشش شاعرانه در این متن برای من مشهود است. (البته معنا کردن شعر امر بیهوده‌ای است و صرفا می‌توان به آن اشاراتی کرد). الان این جمله ساده:
گنج جان نگنجد در کنج خاکی که محکوم به زوال است
از روز روشن تر است. نمی‌توان گفت چون نویسنده «گنج» و «جان» و «نگنجد» و «کنج» که با هم تناسب موسیقیایی زیبایی دارند را الکی کنار هم آورده! اتفاقا معنایش بر هر کسی آشکار است. مشکل این شعر در آشفتگی کلی آن است نه یک مصراع خاص آن. یعنی درشت ساختار آن دارای عدم انسجام است. اتفاقا مضمون این شعر زیادی «سنتی»ست و مانند برخی اشعار دور از نظر نیست. بر ناپایداری دنیا، بی‌خویشی و مدهوشی، تناقضات جهان و... مدام اشاره می‌شود:
طعم عزم‌سوز و عادت‌سازِ لذت...
این فوق العاده است! طعم «لذت» هم «عادت‌ساز» است هم «عزم‌سوز»! این فقط بازی با الفاظ نیست‌‌... اتفاقا تفکری پشت آن است و موسیقی صوتی آن هم متناسب با مضمون و معنای آن است.
در باب مضمون، مضمون شعر عناصری از پست مدرنیسم و پرهیز از مطلق گرایی و تمایل به نسبی گرایی را دارد. اما پیام‌های آن گاهی بسیار به عرفان سنتی شباهت دارد. بنابراین محتوای آن کاملا پست مدرنیستی نیست اما روش بنا کردن مصراع‌ها واضحا به شاعران پست مدرن شباهت دارد (اما انسجام کلی شعر...مشکل دارد). در باب هذیان محوری این شعر هم که اظهر من الشمس است که شاعر اسلوب سخنش در برخی مصاریع شبیه سخنان مجانین یا مستان لایعقل است که ناخوداگاه آن‌ها معنایی بلند را با یک ساختار نحوی غیر عادی بیان می‌کند!!!
من نمی‌گویم این شعر از نظر فرم و محتوا مطلقا پست مدرنیستی است (ادبای پست مدرنیست برخی اشعار کلاسیک قرون گذشته را هم پست مدرنیستی قلمداد می‌کنند هر چند همه عناصر پست مدرنیسم درون آن‌ها مشاهده نمی‌شود).
در باب اینکه گفتید این شعر «ماکت نافرم» از نثر قدیم است من نمی‌دانم کدام نثر‌ها را در نظر دارید چون واضح است که شباهت هایی هست اما نمی‌توانم برای سبک خاصی در نثر توازی با این سبک را پیدا کنم.
در نهایت: من یک انسان به شدت خوشبین هستم یعنی بنای من در تحلیل یک شعر آوردن عذر و مثبت نگری درباره نویسنده است و ابدا نویسنده را بازی کننده با الفاظ که صرفا پرت و پلا می‌گوید نمی‌دانم و لو «چگونه گفتن»اش، من را انگشت به دهان نگهدارد (به معنی منفی کلمه).
به عنوان جمع‌بندی: من برخی مصاریع این شعر یا نوشته یا هر چه شما اسمش را می‌گذارید بشدت می‌پسندم و عناصری از پست مدرنیسم و ایضا از «سنت» را در آن می‌بینم. اما ساختار کلی آن آشفته است و البته راه درست کردنش سامان دادن به تفکرات نویسنده است. اتفاقا من حس میکنم نویسنده جوشش شاعرانه بسیاری دارد اما شاید نتوانسته آن را مدیریت کند و مصاریع شعر او مستقلا (بعضی از آن ها) قابل التفات هستند.
تشکر مجدد از شما دارم بابت تذکراتی که دادید. ضمنا ابتدای پیام من که «این شعر قطعا پست مدرنیستی است» شاید بیان افراطی بوده و من از بابت آن عذر خواهی می‌کنم.

درود بر شما جناب دکتر محمدی گرامی

یک چیزی را هم یادم رفت بگویم. تا جایی که من از مطالعات کمم به یاد دارم نه تنها تلقی های متفاوتی از پست مدرنیسم وجود دارد (احتمالا همه قرار نیست مثل میشل فوکو فکر کنند) بلکه از شعر پست مدرن هم تلقی های متفاوتی هست. مثلا فاطمه اختصاری و سید مهدی موسوی معتقدند که «غزل» پست مدرن می‌تواند وجود داشته باشد (یادم می‌آید مقاله ای از آقای موسوی را در این باره حدود دو سال پیش خوانده بودم ولی نمیدانم در چه سایتی بود). اما در آن سو عده زیادی از پست مدرنیست‌ها خلاف این را اعتقاد دارند. همچنین همین آشفتگی درشت ساختار را احتمالا برخی میپسندند و برخی نه. مثلا آقای موسوی در مصاحبه‌ای می‌گوید هر شعری که «محتوا»ی پست مدرن داشته باشد و لو شعر مولانا جلال الدین، پست مدرن است! اما برخی معتقد «فرم» شعر هم باید پست مدرن باشد لذا غزل و دو بیتی پست مدرن یک کانسپت یا مفهوم خودمتناقض است. بنابراین من در تلقی شخصی خودم تمام تعریف‌ها را در نظر میگیرم.

درود بانو پنام مانا، البته اینجا هم خوبه چون غیر از شما همه می بینن، ولی تو خصوصی بخواید پست بذارند چون شاید دوباره رجوع نکنن این صفحه

🌹👌👍👌🌹

سلام بانو طاهره حسین زاده ( کوهواره) عزیز، ممنونم شرف یاب شدم از حضورتون.
قالب را اشتباه زدم، ولی روی چشم تلاش می کنم پسندیده تر بنویسم و از قالب فرار نکنم ،خیلی ممنونم توجه کردید برایم ارزشمند هست.
ممنونم، آمین، کنار شما عزیزان

سلام خانم رضایی آخه چقدرررررر توضیح میدهید؟!


سلامت باشید ‌. درپناه حق

ببخشید حواسم نبود، پاکشون می کنم

درود جناب استکی، باور کنید قالب تو ویرایش عوض شده، ولی خالی از حسن هم نبود مزین و متبرک کرد صفحمو به نظرتون،ممنونم

جناب صادق شریفی بزرگوار نیک نام و نظر سلام و درود، برخیلی خیلی به خاطر این نظر سپاسگزارم، چون اصلا چیزی فرای نوشته من هست و این نگاه زیبابین شما را شهادت میده،هر چند غیر واضح ولی میان همه چیز ارتباط می بینم و انگار شما الان ثابتش کردید ، چیزی که در مورد واج ش گفتید منو ارجاع داد به نوشته ی دیگرم که تقریبا همزمان نگارش شدند که حاصل نوعی عجز من بود چون ارتباط ذهن و گفتارم ضعیف هست به گونه ای که هنگام صحبت تمام حواسم بلعیده می شه، ممنونم چون این صفحه رو در غیاب وزن همچنان وزین و جذاب و آبرومند کرد، البته که شبیه تمرین واج آرایی محض هست ولی به سایت قسم قصد قربانی کردن معنا را هیچوقت نداشتم، باید بگم نوشته پریشان من خیلی خوش شانس هست که با وجود این همه شعرهای وزین و زیبا و رشک برانگیز به یک نگاه غنی شفیق و مهربان و روادار و صالح رسید و کلام خرد آمیزتون رو بر انگیخت یا نه ولی بهانه و بستر تقریر خردتون شد که برام بی نظیره

درودها جناب جواد مهدی پور، ممنونم، سلامت باشید

درود ها، متشکرم خواندید، متشکرم نظر دادید، و متشکرم از دعای نیکتون برای قلمم و خودم، زنده باشید

درود بر جناب محمدرضا آزادبخت ممنون، لطف دارید