وحشی چشمان

از آن اغواگری نازِ نازِ مست چشمانت
جنون‌را در بغل یکباره  چونان یه ضریحِ قابل تقدیس
به جان و دل بغل کردم
غزل در ناز چشمانت
تمام واژه ها در ذهن بی تابم
به شورش مبتلا ، آماده ی ابراز شیدایی
گمانم انقلاب دیگری در راه میباشد
شرر شوق فزون دارد
شراب شعر شُره می کند از سمت مست بی بدیل ان خمارین نگاهایت
دلم بیدل ترین بیدل
منم این تشنه ی اغشته ی آشفته در خواب خیال تو
دلم تفسیر یوسف گونه میخواهد
از این خواب خوش بودن
دلم قصر زلیخای نگاهت را
دلم آغوش می خواهد
تمامم پر عطش
یک  اَمن ارام بدون غَش
کنار ساحل آرام اقیانوس چشمانت
دلم خیره شدن در ناوک‌ مرد افکن بُنیان کَن چشمان شهلای خمارت را
دلم آشوب می خواهد
دلم یک گرم آغوش پر از احساس
دلم یک کودتاه در کشور جانبخش جانت را
دلم بی واسطه در لحظه ها
تنها تورا ای شعر تر خواهد
دلم تسلیم‌ محض خود
دلم شیلی شدن خواهد
پینوشه باش
دلم یک دیکتاتور از وحشی چشمان تو خواهد
فلات سینه ام
محتاج نمناکی اِدراک تو و  آغوش گرم توست
دلم زاهد شدن
چله نشینی در تمام امن آغوش تو را خواهد
بغل بگشا
ابد حبس شدن را در تو می خواهم
من از محراب بوسه
سمت آغوش و بغل جانا
من از این لحظه با مست بُراق ناز چشمانت
سُلوک در دل معراج و اُنس محضرت را جان
من از تو ما نه محشر گشتن و غوغا
من از تو رویت رویا رسوای به مرز بی قراری در جنون خواهم
من از تو شعر تر اینک‌فقط آغوش می خواهم
برای اینکه حافظ باشم و قران چشمانت
زِبَر خوانم
  روایت ها کنم این نازِ نازِ مست چشمانت
دلم حالا فقط مارکو شدن خواهد
سفر پشت سفر بی وقفه درحبس دوبازوی کلاف تو
مسیر جَذبه جَذاب  ابریشم
تَسلا در تماشای نگاه توست
بغل واکن
تِموچین آمده تا هند و چین و از سمرقندو بخارا را
وتا ایران بیتاب تنت را بی محابا در تصرف آورد
ای شعر شور انگیز
دلم جانا فقط بودن شدن ماندن
دلم تنها تور اخواهد
دلم تنها تورا خواهد
دلم تنها تورا خواهد

#حسین گودرزی"تشنه"

۱۴۰۳/۰۴/۳۱