ساعت

هن هنِ ساعت دیواری اگر‌چه تند است
بیخودی بین من و عقربه هایش جنگ است
کشتن ثانیه ها علت جنگیدن ماست
غافل از اینکه همه زیر سر آونگ است

باید اینبار من و جاذبه هم دست شویم
مانع حرکت آونگ که مست است شویم
کوچه ها را به خیابان زمان وصل کنیم
قبل از اینکه همگی وارد بن بست شویم

شدنی نیست ولی کاش زمان برگردد
به رگ بی ضربانم ضربان برگردد
شدنی نیست ولیکن شدنی خواهد شد
دست آخر ورق هر دو جهان برگردد

آخرین آس خودش را بشری رو بکند
موجب شادی سرتاسری ایل شود
و دو سر باخت‌ترین بازی دنیا روزی
به دو سر بردترین حادثه تبدیل شود

قتل زنجیره ای ثانیه ها محکوم و
عوض کُشتنشان کِشتنشان باب شود
سده ها زندگی زشت تهوع آور
شده حتی صدم ثانیه جذاب شود

گرگ و میش، آدم و شیطان، خودی و غیر خودی
از سرِ چشمه و سر‌چشمه‌ی هم نوش کنند
آنچنان سیر بنوشند که بد‌مست شوند
هر چه جز جرعه ی بعدی‌ست فراموش کنند

خواب دیدم که زمین کرب و بلایی شده است
بار دیگر همه جا در شرف تسخیر است
خواستم آب بنوشم که پریدم از خواب
یعنی امروز بجنبیم که فردا دیر است

گرچه آدم کم و آونگ صفت بسیار است
به نفس های خود و جاذبه ایمان داریم
قدم ما شعرا کندترین است ولی
قلمی تیزتر از چاقوی زنجان داریم

 

شاعر: شهرام مؤدب