سایت شعرناب محیطی صمیمی و ادبی برای شاعران جوان و معاصر - نقد شعر- ویراستاری شعر - فروش شعر و ترانه اشعار خود را با هزاران شاعر به اشتراک بگذارید

منو کاربری



عضویت در شعرناب
درخواست رمز جدید

معرفی شاعران معاصر

انتشار ویژه ناب

♪♫ صدای شاعران ♪♫

پر نشاط ترین اشعار

حمایت از شعرناب

شعرناب

با قرار دادن کد زير در سايت و يا وبلاگ خود از شعر ناب حمايت نمایید.

کانال تلگرام شعرناب

تقویم روز

دوشنبه 26 شهريور 1403
    13 ربيع الأول 1446
      Monday 16 Sep 2024
        مقام معظم رهبری سید علی خامنه ای و انقلاب مردمی و جمهوری اسلامی ایران خط قرمز ماست. اری اینجا سایت ادبی شعرناب است مقدمتان گلباران..

        دوشنبه ۲۶ شهريور

        برف پیری

        شعری از

        افسانه احمدی ( پونه )

        از دفتر آرامش درون نوع شعر غزل

        ارسال شده در تاریخ پنجشنبه ۲۸ تير ۱۴۰۳ ۱۲:۴۸ شماره ثبت ۱۳۱۳۱۵
          بازدید : ۱۰۴   |    نظرات : ۷

        رنگ شــعــر
        رنگ زمینه
        دفاتر شعر افسانه احمدی ( پونه )

        برف پیری خودنمایی می کند روی سرم
        رد شد از مرزجوانی قلب و روح وپیکرم


        عرض یک شب خواستم بر آنچه میخواهم رسم
        پله ها را هم ندیدم ده به یک من میپرم


        از زمان پیشی گرفتم میزدم ساز خودم
        او صبور و من به فکر اینکه از او بگذرم


        چشم هایم بسته بود اسب مراد خود سوار
        غافل از اینکه تباهی را به دوشم می برم


        گوش هایم کر ، نفهمیدم کجا باید شنید؛
        درسِ و پند زندگی را ، تا نبازم گوهرم


        میشدم دشمن به بادِ طعنه هایش او ولی ؛
        گاه قاضی بود و گاهی یار و گاهی داورم


        آنچه را باید به گوش آویز میشد پشت گوش
        هیچ حرفی یا حدیثی را نمیشد باورم


        آدمی پرادعا و خام بودم ، گوییا !
        دیگران عبد و مریدند و من آن پیغمبرم


        ظرف زیبا و بلور نوجوانی زیرِ پا ؛
        شد هزاران تکّه ، هر تکّه فدای ساغرم


        هر کسی را منع کردم شد برای خود کسی؛
        من ولی سربار و قربان گوی صدتا لشگرم


        هر چه پل پشت سرم را بود میکردم خراب
        مانده ام با کوهی از تدبیر و مشقِ آخرم


        رفته از دستم تمامی فرصت اندیشه ها ؛
        لحظه ای کوتاه از آن برگردد الان می خرم


        لای برگِ "پونه" اصلا مو نمیرفت ای دریغ !
        ریشه ام خشکیده زیرِ غنچه های پرپرم


        افسانه_احمدی_پونه
        ۷
        اشتراک گذاری این شعر

        نقدها و نظرات
        شاهزاده خانوم
        شنبه ۳۰ تير ۱۴۰۳ ۱۳:۲۷
        درود بر پونه خانوم عزیز خندانک
        بسیار زیباست خندانک
        موفق باشید خندانک
        عباسعلی استکی(چشمه)
        شنبه ۳۰ تير ۱۴۰۳ ۱۴:۵۹
        درود بانو
        آموزنده و زیباست
        البته پیری هم عالمی دارد خندانک
        ساسان نجفی(سراب)
        شنبه ۳۰ تير ۱۴۰۳ ۱۰:۲۷
        درود بر پونه بانوی شعر ناب..
        مثل همیشه زیبا و بازم زیبا..
        خندانک خندانک
        خندانک خندانک
        💚
        محمد باقر انصاری دزفولی
        شنبه ۳۰ تير ۱۴۰۳ ۱۰:۵۶
        درود بر اندیشه ناب شما
        شاعر وهنرمند ارجمند
        همواره تابان
        جوشان وخروشان باشی
        خندانک خندانک
        محمد شریف صادقی
        شنبه ۳۰ تير ۱۴۰۳ ۱۹:۱۷
        درود. راستش شعرتان را خواندم حسابی دلم گرفت😔😔😔😔😔
        سیده نسترن طالب زاده
        شنبه ۳۰ تير ۱۴۰۳ ۲۲:۱۸
        درودتان استاد بزرگوار
        بسیار زیبا و حکمتبار
        هر فصل زنگی طعم و مناظر زیبای خود را دارد
        موسم میانسالی و پختگی هم به غایت خاص و دلپذیرست خندانک
        محمدرضا آزادبخت
        يکشنبه ۳۱ تير ۱۴۰۳ ۰۰:۵۴
        درود در هر هر موسمی که می خواهی بسرا
        زیب و زیبنده است شعرتان
        عمیق و دلنشین
        تنها کابران عضو میتوانند نظر دهند.


        (متن های کوتاه و غیر مرتبط با نقد، با صلاحدید مدیران حذف خواهند شد)
        ارسال پیام خصوصی

        نقد و آموزش

        نظرات

        مشاعره

        کاربران اشتراک دار

        محل انتشار اشعار شاعران دارای اشتراک
        کلیه ی مطالب این سایت توسط کاربران ارسال می شود و انتشار در شعرناب مبنی بر تایید و یا رد مطالب از جانب مدیریت نیست .
        استفاده از مطالب به هر نحو با رضایت صاحب اثر و ذکر منبع بلامانع می باشد . تمام حقوق مادی و معنوی برای شعرناب محفوظ است.
        3