دوشنبه ۲۸ آبان
طاق های بس تیره شعری از رضا اسمائی
از دفتر نهانخانه ی دل نوع شعر سپید
ارسال شده در تاریخ پنجشنبه ۲۱ تير ۱۴۰۳ ۱۱:۰۷ شماره ثبت ۱۳۱۱۷۶
بازدید : ۵۶ | نظرات : ۳
|
آخرین اشعار ناب رضا اسمائی
|
طاق های بس تیره ،
خورشیدُ می گیرند
من با دلم اما
اون رو که می بینم
از راه دورِ دور نورش رو می تابه ،
من با تنم بازم گرماشُ می گیرم
طاق های بس تیره ،
بس تر چه گمراهند
اونها که خورشیدم ،
در بند می خواهند ...
اونها نمی دونند ،
اونها نمی دونند ،
اونها نمی دونند ؛
حتی ستاره ها وقتی که می میرند ،
چشمک که می زنند ،
راهو نشون میدند ...
اون وقت که من تنهام ؛
در اوج فریادم
پر شوق و انگیزه ،
در جنگِ بیدادم ...
رضا اسمائی
( سبک ترانه سُرایی )
|
نقدها و نظرات
تنها کابران عضو میتوانند نظر دهند.
اجتماعی بسیار زیبا وخوش آهنگ بود