باران

مرا از این سکوتِ شب
از این باران رهایی نیست
مرا با حالِ خوبِ دل
دِگَر هیچ آشنایی نیست
دلم خسته از این حال و
از این حسِ غریبانه
همش سازش و این تَسکین
مُدارا با تو دیوانه
دِگَر خورشید نمیخواهم
تمامِ روزِ من شب بود
تمامِ این گناهِ من
فقط فکرِ تو هرشب بود
دلم آرامشِ مَحضی
شبیه مرگ میخواهد
مثلِ درخت در پاییز
که دِلَش بَرگ میخواهد
دلم کامی گرفت از غم
دِگَر ناکام نخواهم مُرد
من از حَبسَت رَها باشم
دِگَر در دام نخواهم مُرد
دِگَر از حال و روزِ من
تو هیچ حالی نپرسیدی
که گفتم عاشقَت هستم
تو هم از عشق ترسیدی

#معین ۱۳۹۹