مهر و خرد

سلام .. وجه اظهار نظر سرکار را متوجه نشدم. مخصوصا نشانک اخطار عصبانی را در ابتدا و انتهای شعر صائب را برای چه اورده اید؟ این که صائب غزلی در همین وزن داشته و دو کلمه اول آن با این غزل یکسان بوده، برای شما چه مستمسکی برای اظهار نظر به این شکل به وجود می آورد؟ اگر شعر را خوانده بودید، متوجه می شدید، متوجه می شدید که این دو غزل در لفظ و محتوا و پیام کاملا از هم مستقل هستند. لطفا در اظهار نظر خود دقت بیشتری داشته باشید.

,در دنیایی که وجدان مُرده است ؛ قبح هر عمل ناشایستی
انگار ازمیان رخت بربسته و نمایان مباح به نظرها رسیده متاسفم . سرکار و جناب القاب براندازه‌ی خودتان شاید باشد برای دیگران بکارنبرید . اثر متعلق به صائب تبریزی است و شما با دخل و تصرف در آن بدون حتی بردن از نامی از صائب تبریزی !! حق ایشان را ضایع نموده اید .

متاسفم افسوس .

بیدل دهلوی بیتی دارد که می فرماید:
چشمی که ندارد نظری حلقه دام است
آن لب که سخن سنج مباشد لب بام است
شما که سواد کافی برای اعلام نظز ندارید، چرا به خود حق اعلام نظر می دهید و آبروی خود را برده و صفحه شعر دیگران را زشت می کنید؟ شما که فرق بین توارد خاطر، اقتباس، تضمین و سرقت ادبی را بلد نیستید، چگونه حق اظهار نظر در مورد آثار ادبی دیگران پیدا می کنید و به دیگران تهمت می زنید؟ چرا پست آخر شما در صفحه شعر من امکان پاسخگویی ندارد؟
اجازه بدهید ای بار من برای شما متاسف باشم. لطفا مدیر محترم وبسایت جناب احمدی ملاحظه و رسیدگی کنند. بعد از حدود بیست سال عضویت در این پایگاه ادبی، چنین برخورد بی پایه و دور از ادبی اصلا پذیرفتنی نیست.

مهدی رستگاری
۲۱ دقیقه پیش :
:
بیدل دهلوی بیتی دارد که می فرماید:
چشمی که ندارد نظری حلقه دام است
آن لب که سخن سنج مباشد لب بام است
شما که سواد کافی برای اعلام نظز ندارید، چرا به خود حق اعلام نظر می دهید و آبروی خود را برده و صفحه شعر دیگران را زشت می کنید؟ شما که فرق بین توارد خاطر، اقتباس، تضمین و سرقت ادبی را بلد نیستید، چگونه حق اظهار نظر در مورد آثار ادبی دیگران پیدا می کنید و به دیگران تهمت می زنید؟ چرا پست آخر شما در صفحه شعر من امکان پاسخگویی ندارد؟
اجازه بدهید ای بار من برای شما متاسف باشم. لطفا مدیر محترم وبسایت جناب احمدی ملاحظه و رسیدگی کنند. بعد از حدود بیست سال عضویت در این پایگاه ادبی، چنین برخورد بی پایه و دور از ادبی اصلا پذیرفتنی نیست.


آقای رستگاری واقعاً متعجّبم از شما !
قدما به حکمت اندیشی این ضرب المثل را الحق درباره شما گفته اند که : [ دروغ‌گو کم‌حافظه می شود و خودش خود را لو می دهد ] .

چطوری بیست سال عضو سایت ادبی شعرناب هستید درحالی که تاریخ تاسیس سایت چهارده سال پیش است !


دوم این‌که از اسم مدیرسایت سوء استفاده نمایید برای ناحق شدن حق . بلکه می توانستم مثل بقیه ی کاربرانی که به قول تان سرقات ادبی را گزارش می دهند منم با تیک نقد برایتان بنویسم که کارتان اشتباه است اما فقط غزل صائب را مستند برایتان نوشتم اصلاً آنچه که عیان است چه حاجت به بیان است و شماچقدرررر نپک نشناس تشریف دارید که بجای عذ خواهی از صاحب اثر و مدیر سایت و بنده و بجای تشکر از تذکرات موثق که پیشکش تان ، حالا تهمت و توهین هم روا میدارید خدا انصاف تان دهد .

مناسفم افسوس !!

درود و سپاس بانوی گرامی. لطف تان پاینده

متاسفم

درود و سپاس فراوان جناب فلاح عزیز.

متاسفم

درود و سپاس بیکران جناب راوی بزرگوار

متاسفم

مهدی رستگاری
۲۱ دقیقه پیش :
:
بیدل دهلوی بیتی دارد که می فرماید:
چشمی که ندارد نظری حلقه دام است
آن لب که سخن سنج مباشد لب بام است
شما که سواد کافی برای اعلام نظز ندارید، چرا به خود حق اعلام نظر می دهید و آبروی خود را برده و صفحه شعر دیگران را زشت می کنید؟ شما که فرق بین توارد خاطر، اقتباس، تضمین و سرقت ادبی را بلد نیستید، چگونه حق اظهار نظر در مورد آثار ادبی دیگران پیدا می کنید و به دیگران تهمت می زنید؟ چرا پست آخر شما در صفحه شعر من امکان پاسخگویی ندارد؟
اجازه بدهید ای بار من برای شما متاسف باشم. لطفا مدیر محترم وبسایت جناب احمدی ملاحظه و رسیدگی کنند. بعد از حدود بیست سال عضویت در این پایگاه ادبی، چنین برخورد بی پایه و دور از ادبی اصلا پذیرفتنی نیست.
خانم حسین زاده تاسف من برای شما به مراتب بیشتر است. لطفا بدون مطالعه و به دور از دانایی در صفحه شعر من مطالب خود را درج نکنید.





آقای رستگاری واقعاً متعجّبم از شما !
قدما به حکمت اندیشی این ضرب المثل را الحق درباره شما گفته اند که : [ دروغ‌گو کم‌حافظه می شود و خودش خود را لو می دهد ] .

چطوری بیست سال عضو سایت ادبی شعرناب هستید درحالی که تاریخ تاسیس سایت چهارده سال پیش است !


دوم این‌که از اسم مدیرسایت سوء استفاده نمایید برای ناحق شدن حق . بلکه می توانستم مثل بقیه ی کاربرانی که به قول تان سرقات ادبی را گزارش می دهند منم با تیک نقد برایتان بنویسم که کارتان اشتباه است اما فقط غزل صائب را مستند برایتان نوشتم اصلاً آنچه که عیان است چه حاجت به بیان است و شماچقدرررر نپک نشناس تشریف دارید که بجای عذ خواهی از صاحب اثر و مدیر سایت و بنده و بجای تشکر از تذکرات موثق که پیشکش تان ، حالا تهمت و توهین هم روا میدارید خدا انصاف تان دهد .

مناسفم افسوس !!

خانم شما وقاحت را از حد گذرانده اید. : (۱) بی سواد هستید و در مورد چیزی که بلد نیستید اظهار نظر کرده اید (۲) در کمال نادانی تهمت جدی و بی پایه زده اید (۳) به جای عذرخواهی در نهایت پرهیز از ادب، در صفحه ای که متعلق به شما نیست، غوغا می کنید.
لطفا بیش از این آبروی خود را در این پایگاه ادبی نبرید. من پاسخی برای فردی در سطح شما ندارم.

سلام و درود جناب سلیمی و تشکر از عنایت شما‌. البته من نیازی نمی بینم در مورد مشترک بودن سه کلمه در مصراع این شعر با مطلع یکی از شعرهای صائب به کسی توضیح بدهم. اما اجازه بفرمایید بر اساس منطق 《نقد !!! با چاشنی افترا》که شامل حال این غزل من شده، حافظ شیرازی را به عنوان یکی از بزرگ ترین سارقان ادبی ادبیات فارسی به حضور خوانندگان این صفحه شعر معرفی کنم. شاید مدعیان مودب، بی غرض و باسواد《نقد!!!》 گریبان مرا رها کرده و به دامان وی درآویزند. شواهد جرم حافظ بر اساس منطق 《نقد!!!》 به قرار زیر هست:
سعدی: من از آن روز كه در بند توام آزادم/ پادشاهم كه به دست تو اسیر افتادم

حافظ: حافظ از جور تو حاشا كه بگرداند روی/ 'من از آن روز كه در بند توام آزادم'

سعدی: در سراپای وجودت هنری نیست كه نیست/ عیبت آن است كه بر بنده نمی‌بخشایی...

حافظ: غیر از این نكته كه حافظ ز تو ناخشنود است/ 'در سراپای وجودت هنری نیست كه نیست'

سعدی : بدم گفتی و خرسندم عفاك الله نكو گفتی/ سگم خواندی و خشنودم جزاك الله كرم كردی

حافظ :' بدم گفتی و خرسندم عفاك الله نكو گفتی '/ جواب تلخ می‌زیبد لب لعل شكرخا را

سعدی : دیو بگریزد از آن قوم كه قرآن خوانند/ آدمی‌زاده نگه‌دار كه مصحف ببرد

حافظ :زاهد از رندی حافظ نكند فهم چه شد/' دیو بگریزد از آن قوم كه قرآن خوانند'

سعدی :كجا خود شكر این نعمت گذارم/ كه زور مردم آزاری ندارم

حافظ :من از بازوی خود دارم بسی شكر/ ' كه زور مردم آزاری ندارم '

سعدی : كیست آن كش سر پیوند تو در خاطر نیست/ یا نظر در تو ندارد مگرش ناظر نیست

حافظ :سر پیوند تو تنها نه دل حافظ راست/ 'كیست آن كش سر پیوند تو در خاطر نیست'

سعدی :جز این قدر نتوان گفت بر جمال تو عیب/ كه مهربانی از آن طبع و خو نمی‌آید

حافظ :' جز این قدر نتوان گفت در جمال تو عیب'/ كه وضع مهر و وفا نیست روی زیبا را
خواجو: خرقه رهن خانه خمار دارد پیر ما/ ای همه رندان مرید پیر ساغرگیر ما

حافظ: ما مریدان روی سوی قبله چون آریم چون/ روی سوی خانه خمار دارد پیر ما

خواجو: گر شدیم از باده بدنام جهان تدبیر چیست/ همچنین رفت است در عهد ازل تقدیر ما

حافظ: در خرابات طریقت ما به هم‌ منزل شویم/ كاین چنین رفته است در عهد ازل تقدیر ما

خواجو: تا ببینند مگر نور تجلی جمال/ همچو موسی ارنی گوی به میقات آیند

حافظ: با تو آن عهد كه در وادی ایمن بستیم/ همچو موسی ارنی گوی به میقات بریم

خواجو: گرم بهر سر مویی هزار جان بودی/ فدای جان و سرش كردمی به جان و سرش

حافظ: بگفتمی كه چه ارزد نسیم طره دوست/ گرم به هر سر مویی هزار جان بودی

خواجو: ایا صبا خبری كن مرا از آن كه تو دانی/ بدان زمین گذری كن در آن زمان كه تو دانی

حافظ: نسیم صبح سعادت بدان نشان كه تو دانی/ گذر به كوی فلان كن در آن زمان كه تو دانی
اوحدی: مده به شاهد دنیا عنان دل، زنهار/ كه این عجوزه عروس هزار داماد است

حافظ: مجو درستی عهد از جهان سست بنیاد/ كه این عجوز عروس هزارداماد است

كمال‌الدین اصفهانی: بر آب چشمش رحمت كن و مبر آبش/ كه گفته‌اند نكویی كن و در آب انداز

حافظ: مرا به كشتی باده درافكن ای ساقی/ كه گفته‌اند نكویی كن و در آب انداز

سنایی: مگر كه جمله بمردند و نیز شاید بود/ خدای عزوجل جمله را بیامرزاد

حافظ: نظیر خویش بنگذاشتند و بگذشتند/ خدای عزوجل جمله را بیامرزاد

راوندی: سرت سبز و دلت خوش باد جاوید/ حسودان تو را خذلان گرفته

حافظ: سرت سبز و دلت خوش باد جاوید/ كه خوش نقشی نمودی از خط یار

ظهیر فاریابی: مرا امید وصال تو زنده می‌دارد/ وگرنه بی تو نه عینم بماند نه اثرم

حافظ: مرا امید وصال تو زنده می‌دارد/ وگرنه هر دمم از هجر توست بیم هلاك

و...