حاصل عمر

آن چه حاصل شود از کاشتنِ دانه ی تو

وارثت می‌خورد از میوه‌ی گلخانه‌ی تو


عاشق و یار خودت باش که هرگز نشود

هیچ یاری به کمال ، عاشق دیوانه‌ی تو


کور بینا شود آن لحظه عصا را شکند

یار دیروز شود ، دشمن و بیگانه‌ی تو


هر چه دیوار شود سدِّ تو ، قَدَّش نرسد

به بلندای قَدِ همّتِ مردانه‌ی تو


گر بخواهی شود این کوه ، به دستان تو نرم

همچو فرهاد ، کتابت شود افسانه‌ی تو


عمر کوتاه نَیَرزد ، به قناعت گذران

تکه نانی بشود سفره‌ی شاهانه تو


شادی و شور ، تمنّا کن و مستانه بخند

برسد گوش فلک ، خنده‌ی مستانه تو




مریم رحمتی پویا"تمنا "