سایت شعرناب محیطی صمیمی و ادبی برای شاعران جوان و معاصر - نقد شعر- ویراستاری شعر - فروش شعر و ترانه اشعار خود را با هزاران شاعر به اشتراک بگذارید

منو کاربری



عضویت در شعرناب
درخواست رمز جدید

معرفی شاعران معاصر

انتشار ویژه ناب

♪♫ صدای شاعران ♪♫

پر نشاط ترین اشعار

حمایت از شعرناب

شعرناب

با قرار دادن کد زير در سايت و يا وبلاگ خود از شعر ناب حمايت نمایید.

کانال تلگرام شعرناب

تقویم روز

سه شنبه 22 آبان 1403
  • شهادت سيد علي اندرزگو به دست مأموران ستم‌شاهي پهلوي، 1357 هـ ش
11 جمادى الأولى 1446
    Tuesday 12 Nov 2024
      مقام معظم رهبری سید علی خامنه ای و انقلاب مردمی و جمهوری اسلامی ایران خط قرمز ماست. اری اینجا سایت ادبی شعرناب است مقدمتان گلباران..

      سه شنبه ۲۲ آبان

      میلاد و مرگ من

      شعری از

      رباب (آلاله )

      از دفتر آلاله نوع شعر دلنوشته

      ارسال شده در تاریخ دوشنبه ۶ خرداد ۱۳۹۲ ۲۳:۰۷ شماره ثبت ۱۲۸۱۷
        بازدید : ۷۱۷   |    نظرات : ۲۰

      رنگ شــعــر
      رنگ زمینه
      دفاتر شعر رباب (آلاله )

       
      ﺑﻌﺪ ﻣﺮﮔﻢ ﺻﻮرﺗﻢ را ﺑهر دﯾﺪن وا ﮐــــــــﻨﯿﺪ
      ﺳﺮﻣﻪ ﺑﺮ ﭼﺸﻤﻢ ﮐﺸﯿﺪ ،اﯾﻦ دﯾﺪه را زﯾﺒﺎ ﮐﻨﯿﺪ
      ﮔﺮ ﺑﺨﻨﺪد اﯾﻦ ﻟﺒﻢ ﻟﺒﺨﻨﺪ ﻣﻦ در ﮐﺎر ﻧﯿـــﺴﺖ
      آن ﺟﻤﻮد اﺳﺖ ﺑﯽ ﺧﺒﺮ ،آن ﻋﻠﺘﺶ ﭘﯿﺪا ﮐﻨﯿﺪ
      ﮔﯿﺲ ھﺎﯾﻢ ﺷﺎﻧﻪ زن،آن را ﭘﺮﯾﺸﺎن ﮐﻦ ﺑﻪ آب
      ﻣﯿﮑﻨﻢ ﻣﻦ اﯾﻦ وﺻﯿﺖ،ﻋﺸﻖ دل رﺳﻮا ﮐــﻨﯿﺪ
      ﮔﻮرﻣﻦ ﺑﺎ ﺳﺮب داﻏﯽ ﭘﺮ ﮐﻨﯿﺪ ،ﯾﺎ ﺧﺎک رس
      ﺟﺎی آن ﺳﻨﮓ ﻟﺤﺪ،ﯾﮏ آﯾﻨﻪ آن ﺟﺎ ﮐﻨـــــــﯿﺪ
      ﺗﺎ ﺑﺒﯿﻨﻢ ﻣﻦ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﻣﯽ روم از ﯾــــــــــﺎدﺗﺎن
      دورﺑﯿﻨﯽ را ﺑﻪ ﻗﺒﺮم، جان من بر پا ﮐﻨـــــــــﯿﺪ
      ﺟﺴﻢ ﻣﻦ ﭼﻮن دود ﺷﺪ ﺑﺎ روح ﻣﻦ ﺷﺪﺑﺮھﻮا
      ای درﯾﻎ از ﺑﺎورت،افکار خود ملغی  ﮐﻨﯿﺪ
      ﮔﺮ ﺑﯿﺎﯾﻢ ﻣﻦ ﺑﻪ ﺧﻮاﺑﺖ ﻣﺮده ام ،ﮐـﻦ ﺑﺎورم
      ﺟﺎی ﻣﻦ اﻣﻦ اﺳﺖ ﺧﯿﺮاﺗﯽ ﺑﺮاﯾﻦ ﺷﯿﺪا ﮐﻨﯿﺪ
      ھﺮ ﭼﻪ ﺑﻮدم در ﮐﻨﺎر اﯾﻦ و آن در ﺑﯿـــﮑﺴﯽ
      روز ﻣﺮﮔﻢ ﺑﯽ ﮐﺴﻢ، با اشک خود غوغا کنید
      اﯾﻨﮏ آﻧﺠﺎ ﻣﻦ ﺧﻤﻮﺷﻢ، ﺳﺎﮐﺘﻢ، ﺑﯽ ھـــﻤﺪﻣـﻢ
      ﺑهر ﺧﻮﺷﺤﺎﻟﯽ ﻣﻦ، ﻧﻔﺨﯽ در آنُﺳﺮﻧﺎ ﮐــﻨﯿﺪ
      ﺳﻨﮓ ﻗﺒﺮم را ﻣﺴﻄﺢ ﺑﺮ زﻣﯿﻦ ﺑﮕﺬارﺧﻮب
      ﺗﺎ ﺑﻤﺎﻧﻢ ﺧﺎﮐﯽ و شیون چو واویلا  ﮐﻨﯿﺪ
      ﺳﻨﮓ را ﺳﻮراخ ﮐﻦ ﻋﮑﺴﻢ دروﻧﺶ ﺟﺎ ﮔﺬار
      ﺗﺎ ﺑﺒﯿﻨﻢ آﺳﻤﺎن را ،شیشه ا ش دولا کنید
      گر گذر کردی تو روزی دیدی اینجا نیستم
      آب بر سنگم مپاشید روح من احیا کنید
      ھﺮ ﮐﻪ آﯾﺪ ﺑﯿﻨﺪ آن ﻋﮑﺴﻢ ﮐﻪ ﻗﺎﺑﺶ ﮐﺮده اﯾـﺪ
      گوید اینجا شاعری بود  قبر من لمپا کنید
      آﻣﺪم دﻧﯿﺎ و ﭘﺮوﯾﻦُﻣﺮده درﻣﯿـــــــــﻼد ﻣﻦ
      ﺳﻦ و ﺳﺎﻟﺶ ھﻢ ﺑﻪ ﺗﻘﻮﯾﻤﯽ، ﺷﻤﺎ حاشا ﮐﻨﯿﺪ
      ﮔﺮ ﺑﻤﯿﺮد ﺟﺴﻢ ﻣﻦ،آﻻﻟﻪ ای دﯾﮕﺮ رﺳـــــــﺪ
      ﺳﺎﯾﻪ ﺑﺎﻧﯽ ﺑﺮ ﻣﺰارم ﻻاﻗﻞ ﺑﺮ ﭘﺎ ﮐﻨــــــــــﯿﺪ
      ...................................................
       
      در روز ﻣﺮگ ﭘﺮوﯾﻦ ﻣﺘﻮﻟﺪ ﺷﺪم
      و در ﺳﻦ ﻣﺮدﻧﺶ ﺷﺎﻋﺮ
      اﻣﺎ اﻣﯿﺪوارم اﺷﻌﺎرم دﻟﯽ ﻧﺮﻧﺠﺎﻧﺪ و ﺑﻌﺪ ﻣﺮﮔﻢ آﻧﻘﺪراﻋﻀﺎی ﺑﺪﻧﻢ را اھﺪا ﮐﻨﻨﺪ ﺗﺎ دﯾﮕﺮ ﻧﯿﺎز ﺑﻪ ﻗﺒﺮ ﻧﺒﺎﺷﺪ زﯾﺮا آﻧﻘﺪر ﻓﺎﺗﺤﻪ ام را در زﻧﺪﮔﺎﻧﯽ ﺧﻮاﻧﺪه اﻧﺪ ﮐﻪ دﯾﮕﺮ از
      ﻓﺎﺗﺤﻪ ﺑﯿﺰارم...
      ﺗﻘﺪﯾﻢ ﺑﻪ ﭘﺮوﯾﻦ اﻋﺘﺼﺎﻣﯽ-روﺣﺶ ﺷﺎد
      ۰
      اشتراک گذاری این شعر

      نقدها و نظرات
      تنها کابران عضو میتوانند نظر دهند.


      (متن های کوتاه و غیر مرتبط با نقد، با صلاحدید مدیران حذف خواهند شد)
      ارسال پیام خصوصی

      نقد و آموزش

      نظرات

      مشاعره

      کاربران اشتراک دار

      کلیه ی مطالب این سایت توسط کاربران ارسال می شود و انتشار در شعرناب مبنی بر تایید و یا رد مطالب از جانب مدیریت نیست .
      استفاده از مطالب به هر نحو با رضایت صاحب اثر و ذکر منبع بلامانع می باشد . تمام حقوق مادی و معنوی برای شعرناب محفوظ است.
      2