انسان !

برای رنج‌هایش هیچ راهی سوی پایان نیست
یقینا زندگی با این همه اندوه، آسان نیست

اگر تقویم دارد با خودش فصل بهار اما
در این تقویم ها فصلی به جز فصل زمستان نیست

دلا اسوده‌ای که می‌رسد پایان شبان سرد ؟
مشو اسوده که بعد زمستانت ، بهاران نیست

اگر از دور می‌بینی به راه خویش شادی را
مرو سویش که شادی جز سرابی در بیابان نیست

هزاران زخم مانده روی روح ما ، ولی افسوس
که چیزی زخم‌های روح را یک لحظه درمان نیست

کنار این همه اندوه‌های در دلش پنهان
یقینا اشرفِ مخلوق‌ها این نسل انسان نیست