بی تو

مثل نگاهِ خشک و پوچ این مترسک
افتاده ام در گوشه ی جالیز، بی تو
به به
درودبرشما جناب حیدری عزیز
اول صبحی شعربسیارزیباآهنگین ودلنشینی ازشما خواندم
سرشارازتصاویرزیبا
لذت بردم ازرقص زیبای قلمتان

مثل همیشه زیبا و دل انگیز..
درود بر شما
برقرار باشید

دلنشین و زیباست

سلام و درود

غزل ناب و قشنگی است


روح شریف استاد شهریار
مشمول رحمت و‌ مغفرت الهی

درود جناب حیدری.

شد کاسه ی صبرم چرا لبریز ، بی تو؟

زیبا بود

درود جناب حیدری
زیباو دلنشین سرودید
احسنت به طبع روانتون

درود بر اندیشه ناب شما
شاعر وهنرمند ارجمند
همواره تابان
جوشان وخروشان باشید

درود بر شما جناب حیدری گرامی

زیبا سرودید

یاد و خاطر شهریار بزرگ گرامی باد

درود و آفرین بر شما آقای حیدری گرامی🌹
غزل بسیار زیبا و روون و دلنشینی است
جسارتاً وقتی میگید: (این مترسک)، این سوال پیش میاد که کدوم مترسک؟
بهتر نیست بگید: یک مترسک؟

سپاس برای به اشتراک گذاشتن این غزل زیبا که انصافاً یکی از بهترین غزلهایی بود که این روزها خوندم🌹

تندرست و شاد باشید🌹

درود جناب حیدری گرامی

شعر زیبایی خواندم؛ سپاس.

«چون شهریار، آواره‌ی تبریز، بی تو»؛
ویرگولِ پس از «شهریار» فاصله و درنگی را القا میکند که سبب اختلال وزنی میشود زیرا رایِ «شهریار» در این مصراع ساکن نیست بلکه با آیِ «آواره» ادغام میشود. اگرچه بی‌توجّهی به این نکته بسیار شایع است، توجّه کردن ضرری ندارد.

کلکتان روزافزون نویساتر

درود زیبا بود

درودبرشما زیبابود 🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹
🌺🌺🌺🌺🌺
🪻🪻🪻🪻
🌼🌼🌼
🥀🥀
💮🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹
🌺🌺🌺🌺🌺
🪻🪻🪻🪻
🌼🌼🌼
🥀🥀
💮

درود بر شما جناب حیدری گرامی 🌺🌺💐
غزل زیبایی سرودید 💐🌺🌺

درود بر شما بزرگوار جناب حیدری
زیبا بود
رد قلمتان زر نگار