حضرت عشق

حضرت عشق  دلم  عاشق ودیوانه ی توست
سینه ام در غم هجران توو ویرانه ی توست

باز جشن است و سرور و سجودست و عبود
چه سروری .که دلم  تشنه ی پیمانه ی توست

کرده ای خانه نشین و قلمم  و پر غم و درد
چه کسی ساقیُ دردی کش میخانه ی توست

روز   مادر   که  شود  جمعِ   فراوان شادند
دل ودرمانده ی من عاشق مستانه ی توست

بنویس   شاعر   (ژولیده)    میان    شعرت
قلم شاعر   تو   عاشق  و دیوانه ی  توست
#_کیهان_ژولیده_انارکی