شیعرله:خالیدبایه زیدی(دلیر)
«کچ بوون...؟!
له چول وده شتیکی قاقردا
من له دایک بووم
هه رله وکاته وه
به بیشکه ی خه م وپه ژاره وه
رایان ژاندم
هه رچی بزه وپیکه نین بوو
له بیشکه که م دا
به ده سته بچکوله وخنجیلانه که م
ناشت...؟!
ئه وکات که چاوه فرمیسکه کانم هه لینا
دایکم دیت...
که ماته م دای گرتبوو
وباوکیشم ...
که ده سته وئه ژنودانیشتبوو
باوکم ده یووت:
ئاخرئافره ت بوو...ب...و...و...
کچ مان بوو...؟!
مه هاباد:1990
..........................................................................................
ترجمه وشعراز:خالدبایزیدی(دلیر)
«زایش دختر»
دردشت وصحرای برهوت
زاده شدم
ودرواپسین زایش
باگهواره ی غم واندوه
مراجنباندند
هرچه تبسم وخنده بود
درگهواره ام
بادستهای کوچک ونرم ونرمک ام
مدفون کردم...؟!
آن گاه!
که چشم گشودم
مادرم رادیدم...
که ماتم گرفته بود
وپدرم نیز...
که بشکل علامت سوالی بزرگ؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟
دست به زانونشسته بود
وپدرم می گفت؟
آخرزن چرا؟...چ...ر...ا...؟
دخترزادیم؟!
مهاباد-1990
تقدیم به همه مادران ودختران سرزمین ام که افتخارخانواده وسرزمین شان هستند