تمارض

توثابت کن مسلمانی ، دین و مذهب اش بامن
خداراگوش به فرمانی ، مقام و منصب اش بامن
صداقت نقش میبندد به روی دیده ام جانا
اگر لبخند را دیدی بگو ، برق لب اش با من
تمارض کن به این سوز و بساط غم به بار آید
سکوت از خشم میگندد ولی تاب و تب اش بامن
توان از رنجها کم شد دگرباره اگر ماندیم
دگر بی وقفه آمین و صلات و یا رب اش بامن
شبی را خواب میبینم زمین از آسمان خالیست
بهشت آتش گرفت در آه و بابِ مکتب اش بامن
زمین گرد است ومیچرخد،سهولت در سراشیبی ست
خوشیِ ممتد اش با تو ، غمِ لامصب اش با من