گِله

سلام و درود افسانه بانوجان


- غزلی زیبای زیبا در بحر هزج مثمّن سالم .


نازنین خواهرم الحق شما مضمون پردازی‌های عالی و سنجیده‌کلام

و ترکیبات و استعارات منحصربفرد و نَغزی برای محتوای

دلسروده‌ها و تغزّل‌های غنایی و ارزشمندتان با درون‌مایه‌ای ژرف‌ دارید.


چقدر ناب و ظریف‌اندیش می نگارید .


- زبانِ شعرتان امروزی و مردم‌پسند با کارکردی قَوی‌ و مآثرسوی است .

- آرایه های ادبی را خوب می شناسید.

- فقط به لحاظِ ساختارِ قوافی بیشتر دقت نمایید .

- واژه ی (دار) در قوافیِ غزلِ زیبا و غمگینِ شما اغلب در برآیندی کلی

جزوِ حروفِ الحاقی و حتی ردیف محسوب می شد اگر

تا آخر حضورش در غزل تان درست حفظ می شد.


- طلبکار / بدهکار/ خریدار / گِله‌دار/ نگه دار /

- طلب و بدهی و‌ گِله و نگه و خرید ، همگی در کنارِ دار

وقتی هستند ؛ تجزیه پذیرند .

- باهم همقافیه نیستند و حرفِ رَوی شان نیز متفاوت است .

- در اختیارِ قافیه ، اساسِ کار بر اصلِ واژه‌ی قاموسی

آوردن‌ است نه مشتق ، نه مرکّب ، بلکه فقط واژه‌ی بسیط .


- لطفاً حضورِ کلمات تکراری مثل ( من / جان / شب و ... ) را بکاهید .

- از صورِ خیال در طول ِ شعر ، بیشتر بهره مند باشید .

- مثلاً کتاب ( صورخیال در شعرفارسی از دکتر شفیعی کدکنی) را اگر قبلاً

خواندید این بار ، بادقّتی بیش‌تر مطالعه نمایید .


در کُل ناب و با مفاهیمی شایانِ توجّه و دلنشین می نویسید.


گرچه به جهت ضیق وقت خلاصه و سریع نوشتم
ولی بااجازه تیک نقد را می زنم.


شما قلمی شیدا و ارتقاپذیر تا بی‌انتهای سربلندی‌ها را دارید.
سلامت و دلشاد باشید