قاصدک! نوبهار آمده است
جلوه جلوه، قرار آمده است
آنچه شایان روزگار دل است
به دل روزگار آمده است
چه بهایی دارد
بهار
شعر پیشرو
شعر سروش
اراک، اردیبهشت 1402
محمدعلی رضاپور (مهدی)
می رویم و می آییم
همچون کاه در گردباد
و باز می رویم و می آییم
همچون ملخ در وهم آباد
و باز...
همچون ماهی مانده در تُنگ تَنگ
بی مقصد و ناشاد
به زودی می میریم
و نمی فهمیم
اگر این گونه طی کنیم
چندان از راز جهان.
شعر پیشرو
شعر سروش
اراک، اردیبهشت 1402
محمدعلی رضاپور (مهدی)
گل، غمین مانده در بلای خودش
می شود پرپر او به پای خودش
شاد می بیندش به نادانیش
می زندش
باد حسود.
شعر پیشرو
شعر سروش
اراک، اردیبهشت 1402
محمدعلی رضاپور (مهدی)
شعر کوپایه، سبک دل دارد
مخصوصا
وقتی آرام و ناز می بارد
من نمی دانم
ما چرا بی خیال می گذریم
از نظرگاه عشق
ن. پ: کوپایه (کوتاه شده ی کوهپایه)
مکتب ادبی نورگرایی
شعر پیشرو
شعر سروش
اراک، اردیبهشت 1402
محمدعلی رضاپور (مهدی)
اشعار زیبایی را از قلم شما خواندم و لذت بردم