استقبال از غزل زیبای استاد دادای عزیز

ای من فدای غمزه ی هندوی چشمهات
دارم هزار خاطره در کوی چشمهات

بر لب چو حور آیه ی سبحان یا عظیم
در زیر سایه ی روشن یاهوی چشمهات

هر آستان که می گذرد لانه می کند
از شاخه های عشق پرستوی چشمهات

چشم هزار معجزه مبهوت مانده است
در کار سحر و این همه جادوی چشمهات

گویی هزار مسئله ی بی جواب را
حل می کنند با تو ارسطوی چشمهات

روزی کنار چشم تو خود را شناختم
جان می دهم دوباره به پهلوی چشمهات

با سلام
غزل زیبایی از استاد دادا خواندم با این مطلع

آغوش سیلم از خم سودای چشمهات

در حسرتم که دل بنهم لای چشمهات

که خیلی تحت تاثیر قرار گرتم

این غزل بهانه ایست برای بازخوانی غزل استاد دادا
آغوش سلیم از غم سودای چشمهات
در حسرتم که دل بنهم لای چشمهات