دلشکسته

دلشکسته ام اینبار، از عشق برنجیدم
مرگ را به چشم خود،هر لحظه ای دیدم
حالم پریشان است، دیگر امیدی نیست
من رفتن این جان را، هرگز نفهمیدم
او رفت و‌چنینم کرد،بی تاب ترین باشم
بعد رفتنش هرگز، روز خوش نمیدیدم
مثل برکه ای ام که،از نبود ماهی مُرد 
بعد اخرین لبخند،من دگر نخندیدم
این سینه پر از دردست،همنوای غم هایم
بعد رفتنت هر روز،مثل باران بباریدم