نمیبخشمت

خودم بودم تا لحظه ای           تو را دیدم، افتاد به دل لرزه ای 
نگاهی، صدایی یا حست بمن     نیدیدم  خوش بخرین زمن
به چشمان ابن منتظر خواب نبود      ببینم عزیزم تو را صبح زود
تو هر فصل بهار  بودی ای عشق من بیا که زمستون نشه قلب پائیز من
مرا عاشق کردی و وابسته ات      ببین چی شد عاشق دل بسته ات
نبودی و فکر کردی بی خیال توأم      گذشت و خدا روبرو کرد، منو تو باهم
تو را دیدم و تازه شد داغ من    با یادت چه خوب میشه احساس من
تو خوبی،بدیهای  ناخواسته ات      نمیبینم و  ولی داره اندازه، قد
االهی توقادر، که محتاج ترین بنده ات         گریبان بگیرم بشه حق من
گریبان آن  که به عاشق و عشق        زند خنجر  از پشت، ببخشی بهشت
تو را شکر که بی منتی،نشان دادی و هیچ لحظه ای       جز حکمت  نبود و  همینه  تمام درس دین