پرتگاه تباهی

درود شاهزاده خانوم گلم
مثل همیشه انرژی بخش
زیبا نگاه شماست زیبا بین

درود بانو جان عزیزم
سپاس از مهر حضورتان

عالی وجود نازنینتان است

درود جناب خوشرو گرامی
سپاس از مهر حضورتان
زیبا نگاه پر مهرتان است
سلامت و پایدار باشید

درود جناب استکی گرامی
سپاس از حضور سبز و پر مهرتان
زیبا نگاه شماست که پرشور می خوانید.امیدوارم تاثیر گذار باشد.

درود جناب سید بزرگوار جناب محمدی گرامی
سپاسگزارم از لطف نگاهتان

درود جناب مدهوش گرامی
سپاسگزارم به مهر خواندید
آفرین به شما که حقیقت دوستید
زیبا نگاه شماست

درود مریم بانوی نازنینم
سپاس بیکران
زیبا نگاه پر مهر شماست
سلامت باشید

درود بانوجان نازنینم
سپاسگزارم از لطف نگاهت
زیبا خواندید
روزگارتان شاد

درود جناب کاظمی نیک گرامی
سپاس از لطف نگاهتان
وجوتان شاد و تنت سلامت
زیبا خواندید

مقدم پر برکتتان گلباران بانو جان

درود جناب علامیان گرامی
سپاسگزارم از لطف نگاهتان
تشکر از دعای خیرتان
ایام بکام به امید روزهای بدون رنج و اندوه

درود افسانه بانو جان
سپاس بیکران نازنینم
زیبا خواندی عزیزم
نگاه خدا همراهتان

درود شادی نازنینم شاعر و ادیب گرامی
در کنار شما درخشندگی کار هر کسی نیست
می آموزم از قلمتان
جان جانانم

درود بانو جان نازنینم
سپاس از مهر حضورتان
عالی وجود پر مهر شماست نازنین
لطفتان مستدام

درود جناب عسکر زاده گرامی
سپاس از لطف نگاه و مهر حضورتان
خوشحال می شوم بیاموزید.
قدر دانتان هستم

درودی دیگر بانو مهتدی ارجمند
باید نواقص آفریدۀ خود را شناخت و مرحله به مرحله در رفع آنها کوشید. منظورم در یادداشت پیش، بیشتر لغزشهای وزنی بود نه ضعف تألیف:
وزن هر مصراع از شعرتان فاعلاتن/ فاعلاتن/ فاعلن است:
مغزها را می‌خورند بی پختگی
می‌برند تا چشمه‌ی فرسودگی
در این بیت، دال در انتهای افعال "می‌خورند" و می‌برند" یک هجای کوتاه اضافی به وزن تحمیل کرده است و در نتیجه لغزشی در وزن هردو مصراع دیده می‌شود. یعنی اگر مثلاً این دال را برداریم و بگوییم "می‌خورَن" وزن درست می‌شود ولی این "می‌خورَن" مناسبِ زبانِ این شعر نیست. این دالها شاید در زبان محاوره اصلاً به چشم نیاید، ولی در این شعر فضایی موسیقیایی را اشغال کرده است که در این وزن آن فضا وجود ندارد:
مغ ز ها را = فاعلاتن/ می خُو رن = فاعلا (= فاعلن) > پس از این باید یک هجای بلند (تن) بیاید تا فاعلاتن دوم کامل شود امّا در مصراع پس از "می‌خورن" دال آمده که هجایی کوتاه است؛ فضایی که این دال اشغال کرده است در این وزن وجود ندارد. به عبارت دیگر، در این فضا فقط در یک صورت می‌توان دو ساکن پیاپی آورد و آن این است که در چنین موارد باید کلمۀ پس از ساکنِ دوم را با الف (یا: آ) آغاز، یا به اصطلاح تدارک کنیم تا آن عیب را بپوشانیم. دقّت بفرمایید (بدون توجّه به معنی و رسایی جمله):
مغزها را می‌خورند ای مردمان
در اینجا همان "مغزها را می‌خورند" که در مصراع شماست، حفظ شد امّا بجای "بی پختگی"، "ای مردمان" را گذاشتیم که بر همان وزن است: تن/ فاعلن (یا: مستفعلن). منظور این است که در این تغییر هیچ هجایی کم و زیاد نشده است. حال این پرسش پیش می‌آید: اگر چنین است، یعنی اگر "ای مردمان" هم‌وزنِ "بی‌پختگی" است، پس چه چیزی باعث شده است که با "ای مردمان" وزن درست شد ولی با "بی پختگی" وزن درست نبود؟ مگر شعبده‌بازی است؟ پاسخ پیشتر گفته شد: پس از اجتماع دو ساکن متوالی در اینجا کلمه را با الف آغاز کردیم و این سبب شد که آن دال (در پایان می‌خورند)، که اضافه بر وزن آورده شده بود، با آوایِ الفِ "ای" ادغام شود و خودِ الف را حذف کند و... و دیگر فضایی موسیقیایی مخصوص به خود نداشته باشد که وزن را برهم بزند.
دقیقاً همین اشکال در ابیات زیر هم دیده می‌شود:
خانه‌ی امید را سازیم به خواب
بستری از غصه‌ها در رختخواب؛

میمِ "سازیم" اضافه بر وزن است؛

بی تلاش و بی کنش، بی واکنش
عمر را سر برده‌ایم در کشمکش؛

میمِ "برده‌ایم" اضافه بر وزن است؛

ریش و قیچی داده‌ایم بر بی مخان
زشت کردیم چهره‌ی زیبایمان؛

که میم در "داده‌ایم" و "کرده‌ایم" اضافه بر وزن است.
سعی می‌کنم که دیگر بابت چنین نکاتی مزاحم صفحۀ ارجمندتان نشوم زیرا نتیجه نگرفتن از تکرار چندبارۀ چنین نکات وزنی در یک صفحه، مثل کاسۀ داغ‌تر از آش شدن است.
با مهر و احترام

درود بر شما جناب عسکر زاده گرامی
سپاس از لطف نگاهتان و زخمتی که برای آموزاندن به این شاگرد کوچکتان کشیدید چه قدر خوب توضیح دادید
خیلی عالی باز هم تشکر سعی می کنم ویرایش اساسی کنم

درود جناب ترکاشوند گرامی
سپاس از مهر حضورتان
زیبا خواندید

جناب فخوری ارجمند درود بر شما
حضور شما حتی دیر که این طور هم نبوده خیلی هم به موقع باعث افتخارم هست.
مثل همیشه بزرگوار زیبا خواندید
باز هم از مصاحبه زیبایی که ترتیب دادید سپاسگزارم

با امید سلامتی و تندرستی شما

سپاس

درود بیکران
سپاس از مهر نگاهتان

درود بانو جان
عالی وجود نازنین شماست
خوشامدید

درود بر شما جناب ابراهیمی گرامی
سپاس از لطف نگاهتان
زیبا بین

درود جناب محزون گرامی
بسیار سپاسگزارم از نظر معقولتان خیلی محبت دارید
طلا کلام پر محبت شماست که شایسته نقش شدن است.
باز هم سپاس
سلامت باشید