عاشق بمان

تو به دل خودت عاشق باش 
که عشق یاد گرفتنی ست 
قدم به وادی عشق بگذار
سراب دنیا را به باد فراموشی بسپار
پای دل به میکده ی راز
جام عشق بنوش
عاشق بمان 
سرب داغ قضاوت را از گلوگاه سرزمینت دور کن 
درخت پر ثمر عشق را عیب باشد برگ خشک
شاخه آفت زده ایمان که می خشکاند درخت را از ریشه 
به پنجه باد بسپار
از نو رویش کن ؛
سرو جنون محیای قامت کشیدن به شراب نور است 
رقص شیطانی خواهش را 
رها کن
که نیستند ؛ سیاهی ها خیرخواه ، عروج تو تا عرش

تو به دل خودت عاشق باش 

که عشق یاد گرفتنی ست 

قدم به وادی عشق بگذار

سراب دنیا را به باد فراموشی بسپار