لاکردار لامذهب

دنبال چه هستی تو که این قدر دو روئی !؟

می خواهی از این آمدن خود چه بگوئی !؟

می فهمی و خود را زده ای باز به آن راه
باز آمده ای پیش من اما به چه روئی !؟

ای وای مگر قول ندادی که به جز من
دست و دل خود را تو ز هر عشق بشوئی !؟

من سر دلم را به تو گفتم مگر آن روز
این عهد نبستی که به کس چیز نگوئی!؟

سوگند ز جانت مگر آن روز نخوردی
که افشا نکنی راز مرا یک سر موئی!؟

گفتی که دوای دل حرمان زده باشی
گفتی که خوش اخلاقی و هم خوش خط و خوئی

گفتی که بخوانیم بر این عشق نمازی
خواندیم و لیکن به چه غسلی چه وضوئی!؟

این عشق دوا کرد چه دردی ز من آخر
عشقی که در آن نیست نه عطری و نه بوئی!؟

چیزی که برای من بیچاره نمانده است
جز لایه قبائی به تن عربده جوئی

حالا که بیافتاده برون عشق من و تو
تو آمده ای پیش من این جا چه بگوئی !؟

بگذار بگویند که بد شانسی من بود
کز دست تو افتاده و بشکست سبوئی

15 دی ماه 95
شهاب نجف آبادی