سایت شعرناب محیطی صمیمی و ادبی برای شاعران جوان و معاصر - نقد شعر- ویراستاری شعر - فروش شعر و ترانه اشعار خود را با هزاران شاعر به اشتراک بگذارید

منو کاربری


عضویت در شعرناب
درخواست رمز جدید

معرفی شاعران معاصر

انتشار ویژه ناب

♪♫ صدای شاعران ♪♫

پر نشاط ترین اشعار

حمایت از شعرناب

شعرناب

با قرار دادن کد زير در سايت و يا وبلاگ خود از شعر ناب حمايت نمایید.

کانال تلگرام شعرناب

تقویم روز

دوشنبه 5 آذر 1403
  • روز بسيج مستضعفين، تشكيل بسيج مستضعفين به فرمان حضرت امام خميني -ره-، 1358 هـ ش
24 جمادى الأولى 1446
    Monday 25 Nov 2024
      مقام معظم رهبری سید علی خامنه ای و انقلاب مردمی و جمهوری اسلامی ایران خط قرمز ماست. اری اینجا سایت ادبی شعرناب است مقدمتان گلباران..

      دوشنبه ۵ آذر

      سرزنده ترین لاله

      شعری از

      بهمن بیدقی

       از دفتر شعرناب نوع شعر بحر طویل
      ارسال شده در تاریخ سه شنبه ۱۵ آذر ۱۴۰۱ ۰۶:۱۳ شماره ثبت ۱۱۵۴۹۷
        بازدید : ۲۳۶   |    نظرات : ۶
      رنگ شــعــر
      رنگ زمینه
      دفاتر شعر بهمن بیدقی

      سرزنده ترین لاله
       
      سرزنده ترین لاله به گوشم میگفت :
      من که کارِ خودم را کرده ام اما ،
      تو چرا نشسته ای خار شوی ، خوار شوی
      بهرِخود و دنیای خود ، بسانِ یک بار شوی
      خسی دگربار شوی
      با همه ی خیانتت راهیِ دربار شوی
      زار شوی ، هم شأن شوی به شوره زار
      ز شدتِ خجالتت ، راهیِ یک غار شوی
      پرنده ی بانی مرگها آمد ، طعمه ی منقارشوی
      اینهمه یکریزِ بهانه ها برای شادی ات ،
      چرا به انتخابی بد ، حسابی ناشاد شوی ؟
      باید که ارشاد شوی
      سوار برکارشوی ، حتی اگر کاملاً ناکار شوی
      حتی اگر، به حلقه ی دار شوی و،
      بِرَوی به جمعِ خوبِ سربدارانِ خداجو،
      ز عقیده به خدا ، حسابی پروار شوی
      عاشقِ پرواز شوی
      اینهمه مترسکی ، بریزد از تو، کمی هم ناز شوی و،
      بسی دلباز شوی
      چه عیبی دارد دراین بازی ، عشقبازی ، قمارباز شوی ؟
      تو بگو تا کِی به اندیشه ی فردا ؟
      کدام فردا ؟
      شاید فردایی نباشد به همبستری ات
      شاید فردا به درونِ گور باشی
      شاید هم ، بسانِ بهرام ، به کمینِ گور باشی
      شاید هم به انتظارِ جانِ بهرام ، بسانِ گور باشی
      آنزمان است که خموش ، ز فرطِ آواز شوی
      خاموش ، از ساز شوی
      چون روح ، حساس شوی
      ز بهرِ آسمانهای خدا ، بسانِ سرباز شوی
      واقعاً کیست خبردار، ز فردا ، بجزخدای حق دار ؟
      شاید فردایی که آمد ،
      جای اینکه باز بخوابی به میانِ بسترت ،
      بر روی آن پلِ صراط ،
      تو هم چو مُردگانِ رفته ز دیار، بسانِ بندباز شوی
       
      شاید با توبه ای آغاز شوی
      اینهمه استرس و افسردگی کاملاً بمیرد
      مثلِ لبخندِ ژوکوند ، صاحب لبخندی پُر از راز شوی
      جای اینکه از غم ات صاحبِ غمباد شوی ،
      همچو قمارباز، غمباز شوی
      جراحتی باز شوی
      سیلِ خونِ تازه فواره زند ز جای جای بدن ات
      گرچه شاید بهرِکسبِ سیلی ازخطاها و گناه ،
      دوباره همراه با رضایتی ، حماقتی ، یکریز ترکتاز شوی
      بجای بلبل و قناری ، صاحبِ غاز شوی
      بدست بگیری نول را و درهمان لحظه ی دون ،
      صاحبِ یک فاز شوی
      جزغاله شوی به دستِ خویش ، دچارِ ایجاز شوی
      بجای نِی همبونه و، تار و کمانچه ،
      تو به دیوانگیِ جاز شوی
      بجای بندگیِ زیبای خدا ،
      بنده ی ابلیسِ وقیح شوی ، همچون یزیدِ دون به آن خاص شوی
      بجای لطفِ پَرمنش ، داس شوی
      واقعاً فکری بکن بر آینده ات ، بهتر نیست ، تو ایده پرداز شوی ؟
      راهیِ آن دنیای پُر راز شوی ؟
      آری بهترست ، یقین بدان که بهترست
      اینهمه کج رفتی و آخر، به بن بستی رسیدی
      واقعاً فکری بکن بر آینده ات ، ببین که بهتر نیست ،
      عابرِ آن مسیرِ زیبای خدایی ، رهِ راست شوی ؟
      آری بهترست ، یقین بدان که بهترست    
      همان زمان است که دوباره شوخ و شنگ ،
      ز نو دگر شارژ شوی ، صاحبِ پرواز شوی
      اینهمه جامدیِ خود بگذاری ، دچارِ حالِ سبُکِ گاز شوی
      مطمئن ام که دوستدارِ گل یاسی ،
      شاید چشم روشنی بهرِ آن گلِ یاس شوی
       
      به آن سرزنده ترین لاله گفتم :
      اینهمه پند که دادی خوب بود
      گرچه یک بحر طویل بود
      ولی کاری میکنم من ، دراین آخرِعمری ،
      که تو هم ، ز دیدنم میانِ ماورای زیبای خدایی ،
      بسی شاد شوی          
       
      بهمن بیدقی 1401/9/12
      ۱
      اشتراک گذاری این شعر
      ۸ شاعر این شعر را خوانده اند

      بهمن بیدقی

       ،

      مرضیه سادات هاشمی

       ،

      علی نظری سرمازه

       ،

      سید هادی محمدی

       ،

      طوبی آهنگران

       ،

      رحیم فخوری

       ،

      روح اله سلیمی ناحیه

       ،

      سید امیر نجفی

      نقدها و نظرات
      علی نظری سرمازه
      علی نظری سرمازه
      چهارشنبه ۱۶ آذر ۱۴۰۱ ۱۷:۱۷
      درود فراوان شاعر گرامی
      زیباست خندانک خندانک
      بهمن بیدقی
      بهمن بیدقی
      چهارشنبه ۱۶ آذر ۱۴۰۱ ۲۱:۲۲
      با سلام و عرض احترام هنرمند بزرگوار
      سپاسگزارم از لطفتان
      شاد باشید و سلامت
      ارسال پاسخ
      طوبی آهنگران
      طوبی آهنگران
      چهارشنبه ۱۶ آذر ۱۴۰۱ ۲۳:۰۶
      سلام جناب بیدقی
      احسنت بر شما بزرگوار
      بهمن بیدقی
      بهمن بیدقی
      چهارشنبه ۱۶ آذر ۱۴۰۱ ۲۳:۱۰
      با سلام و عرض احترام بزرگوار
      سپاس بیکران
      شاد باشید و سلامت
      ارسال پاسخ
      روح اله سلیمی ناحیه
      روح اله سلیمی ناحیه
      پنجشنبه ۱۷ آذر ۱۴۰۱ ۲۱:۳۲
      🌹🌹🌹🌹
      بهمن بیدقی
      بهمن بیدقی
      جمعه ۱۸ آذر ۱۴۰۱ ۰۱:۰۸
      با سلام و عرض احترام آقای سلیمی بزرگوار
      سپاس بیکران
      شاد باشید و سلامت
      ارسال پاسخ
      تنها کابران عضو میتوانند نظر دهند.

      ارسال پیام خصوصی

      نقد و آموزش

      زهرا حکیمی بافقی (الهه ی احساس) زهرا حکیمی بافقی (الهه ی احساس)
      ۵ ساعت پیش       زهرا حکیمی بافقی (الهه ی احساس) زهرا حکیمی بافقی (الهه ی احساس)
      ۲۲ ساعت پیش       مهرداد مانا مهرداد مانا
      ۴ روز پیش       ابراهیم هداوند ابراهیم هداوند
      ۴ روز پیش       طاهره حسین زاده (کوهواره) طاهره حسین زاده (کوهواره)
      ۵ روز پیش       محمد رضا خوشرو (مریخ) محمد رضا خوشرو (مریخ)
      ۵ روز پیش       علی نظری سرمازه علی نظری سرمازه
      ۶ روز پیش

      نظرات

      مشاعره

      نادر امینی (امین)

      مخدرگر شفا می داد خود شفا بخش خودش می بود مقصر آنکسی بودست مخدررا شفا دانست
      ساسان نجفی(سراب)

      نیست جز عشق خالق هستی نام و نشان دلم
      میر حسین سعیدی

      مست از فدا نمودن سر را جدا نمودن ااا بر سر نیزه رفتن عشق از خدا ستودن ااا اشاره به حدیث قدسی من عشقنی عشقته وااا ن
      نادر امینی (امین)

      من از آنروز دیوانه لایعقل بشدم روی ماه توبدیدم سوی میخانه شدم تن وجان را برهیدم به فراموشی دل بشکستم دل خودرا سوی میخانه شدم بدر میخانه رسیدم همه دیدم مدهوش زخود وبیخودی اکنون برستم به نهانخانه شدم درنهانخانه نیافتم جز سرگشتگی روح وروان وزنهانخانه شتابان سوی بتخانه شدم چو نهانخانه و بتخانه ومیخانه همه بی روح بدیدم یکسره سوی ازل تاختم و سوخته هشیار شدم
      میر حسین سعیدی

      ما سر ز تن و دل ز جهان رسته و مستیم ااا بر زلف چلیپا دل خود بسته شکستیم ااا نزدیک دل شکسته شد منزل آن یار ااا در دل دل خود شکسته هستیم

      کاربران اشتراک دار

      محل انتشار اشعار شاعران دارای اشتراک
      کلیه ی مطالب این سایت توسط کاربران ارسال می شود و انتشار در شعرناب مبنی بر تایید و یا رد مطالب از جانب مدیریت نیست .
      استفاده از مطالب به هر نحو با رضایت صاحب اثر و ذکر منبع بلامانع می باشد . تمام حقوق مادی و معنوی برای شعرناب محفوظ است.
      4