درددل با خدا

دردِدل با خدا

خدایا بی  تو من سردم 
مثالِ شاخه بی برگم
حواست هست بی تو مردم؟
ببین چون لاله پژمردم
خدایاغم بجانم کرده ریشه
شیشه در خونم ،خونم بهشیشه
یزدان ،پاکی دل را  نگیری
بجایش آه وناله  پس بگیری
شبی تنهام به زیر نور مهتاب 
ببین که دیدگانم شده بیتاب
تو میدانی که در دل چیزی ندارم 
به عشق، زندگیم واگزارم
میدانی  دلم پر مهروصفا بود
در وجودم نور امیدی بپابود
ولی تاریک شد قلبم زبی داد
از آنکه خستگی رادردلِ صاف وساده ام کاشت
ازین پس می‌شود یک کافر پست 
تاخلقت بفهمند پلیدی در وجودم هست، هست

علیرضایزدی