وزن : فَعَـــلاتن فَعَـــلاتن فَعَـــلاتن فَعَـــلن
سخنان گشته به زنجیر و رهایی به خزان
چشمها بسته نفس بند و بریده است زبان
واژگان خسته ز ظلمت دل ما غرق به خون
شـده یادم قفــسِ بلبــل خامــوش و فغــان
بـــرود بر ســر دار آنــــکه بـــگوید از ماه
نبـــود جــرأت گفتــــن به خیالات و گمان
شــــده آواز قنـــــاری که حـــرام و متــرود
نیست گوشی شنوا حرف بسی گشته گران
گــــل آزادی از آزار و بــــــرودت پـــژمـــرد
عطر گل مرده دگر نیست از آن یاد و نشان
شمع خاموش شده ، نیست که پروانۀ آن
شده یادش غم دلها به نهــــــان ناله کنان
نورها رفته و تاریــک بیفـــروخت ســـیاه
قلمــم جان که ندارد بـــشود نور فشــــان
اگر از لاله نویسم شــده خون جــوهر من
مگر آلالۀ خونین چه نموده است بــــیان؟
شده خون دادن و زنجیر سخن رسم قلم
شــده نایاب مرکب هـــمه جا خون ارزان
راویا گر برود جان تو بگو از خورشیــــد
شـــاید آنروز رســـد ماه بـــیاید به عــیان
بسیار عالی مثل همیشه