خزان

درود بانو
بسیار زیبا و دلنشین بود

درود شاعر پراحساس
آفرین بر شما
شعر زیبایی بود
چند نکته بنظرم رسید که جسارتاً میگم:
بجای (تنهایی) در سطر دوم، میتونستید بنویسید (تنها)، به کار بردن واژه ی (تنهایی)، کلام رو کمی از زبان معیار دور کرده و حس محاوره ای بودن رو القا میکنه.
بخش آخر سطر دوم یعنی از (استخوانهایم...) به سطر بعدی منتقل بشه خوندن شعر راحت تر میشه.
این سه سطر:
(اما حسن فرحبخش نگاهت 
مسرت بهاری رامی دهد 
که من آخرین انتظار نخواهم بود )
از نظر معنایی کمی مبهمه.
پایان بندی بسیار زیباست
فقط فکر میکنم (را) مربوط به سطر پایین تر بوده یعنی:

کویری نیست 
برگهای خزان ثانیه‌ها
تاک خمیده ی روزگار را
شعله ی عشق می‌کشند 
🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹

شعر زیباتون منو یاد یه شعر قدیمی مربوط به سالها پیش انداخت:

دیگر نخواهم شکست
دیگر نخواهم سوخت
دیگر از تازیانه های غم
هرگز نخواهم گریست...
ای که با آسمان آشناتری!
ای که دستهایت
نزدیکترین شاخه
به رافت خورشید است
به ابرهای آسمان بگو
بگو گره از ابروانتان باز کنید
بگو فردا روز دیگریست
بگو کسی از سمت خورشید
خواهد آمد
و غربت ِ تاریک ِ ما را
در موج آشنای نگاهش
غرق خواهد کرد...
(م. فریاد_ بهار ۱۳۷۸)

بهتون تبریک میگم بخاطر پیشرفت روزافزونتون

سلامت و شاد باشید

درود بر بانو آنیل
چه شعر زیبایی خواندم دوباره از قلمت
آفرین
مانا باشی به مهر وعشق

زیبا بود دوست من

به توصیه های آقای م.فریاد پدر عزیزم حتما عمل کن

هر روز داری بهتر عمل می کنی