امواج بی ساحل

سلام بر امیرالدوله

بعد از مطالعه ی چند باره ی اثرت مطلبی به ذهنم رسید که بازگو کردنش خالی از لطف نیست چون میدونم رو کلماتت وسواس معماری و چنینش داری می نویسم
رفیق قریب به یقین اولین مرتبه ی شعرسرایی زبان کاره
زبان کار نه از لحاظ معنایی بلکه از نظر چگونگی قرار دادن پازل واژگان کنار هم.
هم خودت هم دوستان دست به قلم می دانند زبان شعر در جملات هر بند باید به صورت پالوده نویسی پا به عرصه ی شعر بذاره
به طوری که شولای متن به تن نپوشه
یعنی ساده تر بنویسم
از حروف ربط و اضافه تا حد ممکن کم استفاده شه
از حروف تکراری پرهیز کنیم
از افعال هم چهره دوری کنیم

وقتی تو هر فردی یا خود من نتونیم زبان سازی کنیم میان  گردابِ زبان متن و انشایی که مختصِ متون هست گیر میوفتیم

پس باید چیکار کنیم؟
تنها راه ممکن احاطه ی کامل بر زبان فارسی و تلفیق اون با زبانهای دیگه اس
در این صورت نویسنده میتونه از خیلی زگیلهای زبانی جلوگیری کنه
چطور؟
اینجاست که ما میتونیم ساخت واژه انجام بدیم
اینجاست که ما میتونیم از کلمات زبانهای خارجکی که تو فرهنگ زبانی ما جا افتاده اند طوری استفاده کنیم که از شعر بیرون نزنه
اینجاست که ما میتونیم از خیلی معضلات زبانی که یک شعر و به متن میرسونه جلو گیری کنیم

مسائلی که تو در جاهایی از شعرت به خوبی استفاده کردی و در جاهایی دیگه متاسفانه خیر،

مثلا همان بند اول شعرت
اولا در شعر حجم و موج نو اصلا جابجایی ارکان جایز نیست

دوما به علت کثرت حرف ربط که در طول شعر میتونستی

بند اول و چنین بنویسی

بنگ بنگ
وقتی صدایت
به خانه می ریزد
جنگهای زیادی
در چشمانم اتفاق می افتد

حتی در طول شعر از پسوند جمع ها زیاد استفاده شده
که خیلی جاها با هوشِ شاعرانه ای که از تو سراغ دارم میشد به گونه ای دیگه بیانشان کنی

مثلا باز همین بند اول

بنگ بنگ
وقتی صدایت
به خانه می ریزد
هزاران جنگ
در چشمانم اتفاق می افتد

توجه داشته باش
با آوردن یه قیدِ عددی هم از تکرار پسوندهای جمع
هم در روانتر شدن جمله کمک کردیم

این صرفا یه ویرایش شخصی بود که قطعا تو خودت بهتر از اینو اعمال می کنی

مثلا بند دوم با آوردن واژه ی فرانسوی ویترین
خوب عمل کردی همان تلفیق زبانی که بالا بهش اشاره کردم

واژه ی معادل ویترین قفسه ی شیشه ای هست

که ما در جملات روزمرمون بیشتر از ویترین استفاده می کنیم

ناگفته نمونه مورد علاقه مندترین تصویر شعرت برای من همین بند بود

ویترینی که زبان درازی میکنه
انگار برای نبود توان مالی و نداشتن قدرت خرید ویترین  مارو مسخره میکنه
مایی که منبع نور و پشت چراغ قرمز جا گذاشتیم

خلاصه من آدم تعارفی نیستم شعرت بسیار تصویرگراست و ابهامی شیرین معنارو به طور هوشمندانه ای پوشانده
و راجع به هر تصویر میشه کلی صحبت کرد
فقط نظر و نقد روی زبان اثر بود

مخلصات به قول داریوش
برادر جان دلم تنگه
دلم تنگه از این روزهای بی امید
از این شبگردیهای خسته و مایوس
از این تکرار بیهوده دلم تنگه
همیشه یک غم و یک درد و یک کابوس
دلم تنگه برادر جان
برادر جان دلم تنگه
دلم خوش نیست . غمگینم برادر جان
از این تکرار بی رویا و بی لبخند
چه تنهایی غمگینی . که غیر از من
همه خوشبخت و عاشق . عاشق و خرسند
به فردا دلخوشم . شاید که با فردا
طلوع خوب خوشبختی من باشه

شبو با رنج تنهایی من سر کن
شاید فردا روز عاشق شدن باشه
دلم تنگه برادر جان
برادر جان دلم تنگه
ایرج جنتی عطایی

مخلصات