ساحل غم

اگر آیی به این ساحل تحمل می کنی غم را؟
نشینی در کنارم تا ببینی موج ماتم را 
ببینی این نگاهم‌ را گرفتار نگاهت شد
ببینی شوق بی پایان ببینی روزگارم را 
به چشمانم قسم دادم نبیند جز تو مولایی
به عهدم‌پایبندم‌من نرفتم راه مبهم را
خبر داری نگاهت را نشانم می دهد دریا
 ازین دریا گله مندم پریشان کرده حالم را
هجوم موج نامردان به ساحل می زند آتش
قواعد درهم است اما گرفتم حبل محکم را
به گیسویت گرفتارم پناهی نیست جز رویت
بگیراین دست زارم را رسان برمن نگارم را