گل سرخ

کنون که موسم فصل بهاره

                                دلم از هجر یاران بیقراره

شده صحرا سراسر پر زلاله

                               که یعنی هرکجایی یک مزاره

به هر سو بنگری یک گل شگفته

                             نشان از خاطرات بی شماره

بیا یادی کنیم از این عزیزان

                             که راه سرخ آنها بر قراره

همیشه در دلت (طوفان) بپا کن

                             که طوفان عامل دفع غباره