پاییز

درودها جناب نوری بزرگوار

پاییزانه‌ی دل‌انگیزی سرودید

شور اندیشه‌تان پویا

سلام و درود بی پایان همتبار ارجمند
استادگرانقدر برادر بزرگوارم پدرگرامی واقعیت اینکه صبح زود فقط می توانم دلگویه های جدید یکایک اعضای محترم سایت را بخوانم و نظرنویسی و تحلیلِ اشعار را معمولاً به آخر شب که وقت بیشتری دراختیارم هست ؛ موکول می دارم . درباره ی کمی خلوت شدن سایت شعرناب از حضور دوستان نسبت به قبل فکرکنم مسئله این هست که بسیاری از اعضای ارجمند به دیگر شبکه های اجتماعی مثل اینستاگرام و تویتر و اَمثالهم روی آورده اند ولی به نظرم بهترین مکان ِ علمی - فرهنگی - ادبی برای درج اشعار و فعالیت ها در رشته ها ی بیشتر ادبیات و جامعه شناسی و فلسفه از جمله سرودن شعر و نقد و بررسیِ ساختاری و محتواییِ اشعار ، همین سایت بین المللی شعرناب است که یقیناً کم لطفی است اگر قدرش راندانیم که وجودش نعمت الهی است.



اشعار و بویژه غزلیات ژرف اندیش تان همیشه زیباست و آموزنده بیان

عرض ادب خدمت جناب نوری
زیبا بود قربان 🌺🙏🌺

درود استاد عزیز
به شعر ناب خوش برگشتید
سروده زیبا یی را هدیه آوردید
موفق باشید

درود بر شما

قلمتان نویسا


💯💯💯💯💯💯

سلام و عرض ادب استاد عزیز و بزرگوار
بسیارزیبا و دلنشین بود
زنده باشید به مهر و عزت در پناه حق

سلام و درودتان
شور و شوق انجمن باشید

سلام و درود و عرض ادب
لطفاً با سرایش در گونه ی زیبای شعر سروش و قرار دادن سروش های زیبایتان در صفحه ی اصلی این پایگاه ادبی،
به گروه سروش سرایان بپیوندید و
در گسترش این گونه ی زیبا، مددکار باشید!

سروش هایی تقدیم تان:

زیرگونه های شعر سروش

قالب یا گونه ی شعری سروش به دلیل باز و انعطاف پذیر بودن زیاد خود و پذیرش شیوه های در پیوند با شعر سنتی و شعر نو، به شکل ها و زیرگونه های زیادی قابل کاربرد است، مانند سروش قافیه مند پایان کوتاه: باغبانا! هَرَس نمودن، به/ از تبرها، به دور بودن، به/ غزلی جنگلی شنودن، به/ شاخه ها را به مهر سودن، به/ قهر و کین، هراس آرد./ (علی سیاوشی)

سروش مسمطی کوتاه: هجر را انتظار می داند/ گرد ره را سوار می داند/ جبر گل را هَزار می داند/ غنچه ی بوسه در لبم پژمرد./ (شهاب‌الدین شجاع)

سروش مسمطی پیوسته (دارای چند بند با لَخت پایانی بدون قافیه): یکی از بندهای این زیرگونه از شعر سروش به عنوان نمونه: غم هجران، تمام خواهد شد/ نوبت التیام خواهد شد/ روزگاری به کام خواهد شد/ سحری را اگر قیام کنی./ (علی معصومی)

سروش دارای وزن آزاد: هر چه می گفتم از عشق، زبانت انکار می کرد/ بی جهت، چشمانت زبان انکار را تکرار می کرد/ وقتی از این زبانه ی آتش دلت استغفار می کرد/ دل رسوا/ همیشه/ بر دارِ تماشا است./ (حامی شریبی)

سروش پایان کوتاه بی قافیه: باشد! از شهر بی گل و بلبل/ باشد! از کوچه‌های بی لبخند!/ باشد! از خانه های بی ایمان/ ما گذشتیم./ (محمدعلی رضاپور)

سرایندگان شعر سروش

تعدادی از سرایندگان ایران، افغانستان و تاجیکستان به سرایش سروش، روی آورده اند که(به ترتیب حروف الفبا و از نام کوچک) عبارت اند از:

ایمان اسماعیلی (راجی) ،
حامی شریبی،
حبیب رضائی رازلیقی،
حیات الله پایانی،
سمیه خوشرو (شبنم)،
شهاب الدین شجاع
(از تاجیکستان)،
طارق خراسانی،
طاهره حسین زاده(کوهواره)،
عادله ملائکه یارا،
عبدالوارث قاسمیار(از افغانستان)،
عزیز سنگین(از تاجیکستان)،
علی سیاوشی،
علی معصومی،
عيسی غفوری شِبرِه
(در سروش های تبری یا مازندرانی)، محمد صدوقی،
محمد علی رضاپور (مهدی)،
میثم مرادی
و غیره.

سلام استاد نوری ادیب عزیز و بزرگوار
دلنوشته زیبا و رسایی است
درودتان باد
روزگارتان به شادی

سلام و درود جناب نوری زیبا سروده اید

درور جناب نوری
شعرتان زیبا بود
قلمتان زر نگار