یاد ان روز ها بخیر

کودکی را لابه لای زندگی گم کرده ام
روی کتری اندکی،خاطره دم کرده ام
خاطرات کودکی نسیان شده
من خودم را سال هاست گم کرده ام
یاد ان روزها بخیر ساده بودیم بی ریا
یادمان همیشه بود روز و شب ذکر خدا
بی غل و غش زندگی ها داشتیم
از خدا بود ترسمانو نه از عبد خدا
یاد ان روز ها بخیر برکتی داشت سفره ها
دور هم جمع میشدیم اخر هر هفته ها
خانه مادربزرگ  و ان حیاط با صفا
دیزی مش ممدو شوخی آق  مصطفی
 تِکه های احمدو رقابتش با باجناق
تا که کل کل باهمو شکستن دو تا جناق
غیبت از دختر کبری و شوهر عنترش
تا که صغرا که برفته تا دم ثبت طلاق
یاد ان روز ها بخیر خاطراتم زنده شد
چشم هایم کم به کم خیسانده شد
گشته موهایم سپید و بد کرد این روزگار
زندگی این جهان پیش من شرمنده شد