گریه های یک مرد

در آغوش چشمانش

                  چه دنیای غریبی بود

                                           چه فریاد عظیمی بود

                                                     چه گریه ی عمیقی بود

                                                                 ***

درون بهت بیدارش

چه رویای عجیبی داشت

در آن خوابگرد سرگردان

چه احساس قرینی بود

زلال اشک سرشارش

چه طعنه پر دردی داشت

چه نمناک بود خوابش

چه تنها بود در خاکش

چه بیزار بود از بودن

چه بیزار بود از رفتن