قلعه حیوانات

قلعه حیوانات

ایستاده نگاه می کنم
به دور و برم
هجوم آفت ها بر مزرعه باغ پدرم
من وارث پرواز ملخ هایم
زاغ و زغن می خوانند دور و برم
می برند محصول مزرعه ام
آه دیگر کفتارها نیز
گیاهخوار شده اند
چه حجومی ست(کِشنده خون) 
در تکرار، بی بدیل
باد نیز همدست روزگار
می برد خاک مزرعه را
قلعه به دست حیوانات افتاده
کی و کجا بر می خیزد!
مزرعه دیگر خشک گشته
با باد بیشتر دمساز است تا من
من مترسگ مهربان ترد شده این با+غم
ایستاده فقط نگاه می کنم
به یاد و یار و دیارم...
چشم دارم به دماوند
این آتشفشان در سکوت نگارم
من آرش را در آن کوه
به یاد دارم...