ایران نامه ۷. آل بویه

درود به یکان یکان شما دوستان جان
و درود ویژه برای مرد دیرودور دنیای مجازی شعر ، سیدفکری عزیز که من قلبا دوستش دارم. البته انتقاداتی به مدیریت ایشان دارم که قدیمی ها می دانند. هرچند الان می بینم مدیریت سایت بیش از پیش خردمندانه کار می کند در بسیاری از آن نقدها تجدید نظر کرده ام.
بگذریم

و اما بعد ....

نخست پرسشی از جناب فکری در مورد فایل صوتی دارم . من همراه این شعر فایل صوتی هم ارسال کرده بودم اگر نرسیده و یا مشکل فنی دارد بفرمایید دوباره اصلاح و‌ارسال کنم.

دوم سپاسگزاری می کنم از مانای عزیز که مرا و شعر مرا مورد لطف قرار داد. البته از او قول گرفته ام که همکاری اش را به صورت حدی بامن در تالیف این کتاب ادامه بدهد

طبق تقسیم بندی ای که در ذهن دارم با روایت آل بویه به پایان جلد اول می رسیم. من هفت جلد را در ذهن دارم که فعلا از ارائه توضیح بیشتر معذورم. ازاینجا به بعد را دیگر منتشر نخواهم کرد تا زمانی که در قالب کتاب چاپ شود. تصمیم دارم هر جلد را بعد از تالیف و تصنیف و بازنویسی و ویرایش و .... صرف نظر لز وضعیت جلد بعدی به طور مجزا چاپ کنم تا اینکه به مرور کامل شود.
قصد دارم داستان های افراد بنام هر دوره ، خواه هنرمند ی بیخان و مان ، یا شاعری مدیحه سرا و خواه مبارزی ملی کرا یا طراری قاطع الطریق ، خواه حکیمی جامع العلوم و یا فیلسوفی کاشف السطور و ... را به مرور در پس و پیش داستانهای اصلی بگنجانم.
از بررسی نسخ شاهنامه پیداست که حکیم طوس هم کم و بیش از این شیوه سود می جسته است. داستان عشق بیژن و منیژه ، بخشهایی از داستان سیاوش ، داستان هفت گردان ، حکایت اکوان دیو و چند داستان دیگر از این جمله اند

سلام ... به قول خارجیا اوه خدای من !! ...‌ اینجا دو اشتباه رخ داده است . یکی من مرتکب شدم و دوم مدیر سایت . و هر دو هم‌ واقعا حواسمان نبوده
باور کنید من حدیث آل بویه را صبح متوجه شدم و بعد دیدم کامنتها را قبلا خواندم . و تازه متوجه شدم این کامنتها در پای قسمت هفتم ایران نامه است . و عجیب اینکه من آن موقع اصلا توجه نکردم به خود صفحه
مدیر سایت هم احتمالا یادش رفته که این شعر را در قسمت قرمز سایت قرار دهد تا بیشتر دیده شود . چون این یک کار وطنی و عام المنفعه است و با شناختی که از همولایتی ام دارم ، مطمئنم که تمام توان و تلاشش در جهت کمک به این پروژه است .

...

خانواده ی بویه .....

مشکلی که ما در خوانش تاریخ در مقاطع اینچنینی داریم این است که حکومتها در طول هم نبودند ، بلکه در عرض هم تشریف داشتند . یعنی همزمان با بویه ، مرداویج هم هنوز در همدان بود و نوح پسر منصور سامانی در خراسان و فرارود تشریف داشت . بعد از آن هم سلطان محمود از راه رسید . این است که کار برای مورخ سخت می شود و ما نیز به تبع تاریخی که در فضای عاکادمیک ( عمدا با ع نوشتم ) خواندیم ، ابتدا طاهر و سپس یعقوب و بعد سامان و سپس زیار و بویه را به شکل طولی بررسی می کنیم . تازه بعدش با کلی بغض و کینه سراغ اهل غزنه و سلجوق و خوارزمشاه میریم ، ( این در حالی ست که مانا انها و حتا مغولها را ایرانی تبار می داند و دلایلش را هم نوشته که البته پیرو همان صحبتهایی که در صفحه هادی عزیز شد ، انتشار آنها برایم مقدور نیست . ولی اگر امیرحسین بخواد براش در واتساپ می فرستم )

خانواده بویه اولش ماهیگیر بودند . سه تا پسر به نامهای علی و حسن و احمد . که ابتدا در ارتش مرداویج استخدام شدند . و مدارج ترقی را پیمودند . از آنجا که خلیفه بغداد از حاکمان فارس و اصفهان ( یعنی یعقوب و مظفر که پدر و پسر بودند ) برای تقابل با مرداویج استمداد کرد ، انها به جنگ پسر وشمگیر آمدند و پسران بویه در چندین جنگ آنها را شکست دادند و همین باعث ترقی آنها شد . اما خود مرداویج هم از توانمند شدن آنها می ترسید و در صدد سرکوبشان برآمد ولی مرگ او به دست غلامانش این خطر را از خانواده ی بویه دور کرد . پس از آن بود که آل بویه به گسترش قلمرو خود پرداختند و غیر از خراسان و آذربایجان ، تمام ایران و بین النهرین و شامات را تصرف کردند . آنها بغداد را هم از خلیفه‌ گرفته و ۱۱۰ سال در آنجا ماندند . مهمترین فرمانروای آل بویه ، پناه خسرو ( عضد الدوله ) بود که در ترقی و آبادانی و عمارت ایران و عراق بسیار کوشش نمود و همچنین رسم عزاداری برای امام حسین را اول بار آل بویه شروع کردند .
اما آنها هم مثل همه حکومتهای تاریخ 'دچار فروپاشی و اختلاف شدند و هر گوشه از متصرفات به دست امیری افتاد . و نزاع آنها بالا گرفت .
از کارهای دیگر آل بویه ' شکست ناصر حمدانی بود . ناصر پسرعمویی داشت به نام سیف الدوله‌ که مغضوب واقع شد و او به مصر رفت و سرانجام با فائزه حاکم مصر ازدواج کرد . همان زمان آل بویه بغداد را گرفتند و خلیفه را کور نمودند ( برخی منابع این را رد می کنند ) و حمدانیان که در موصل بودند به یاری خلیفه رفتند اما شکست خوردند .
یادمه در مورد این بازه ی زمانی سریالی به نام " طریق القدس " ساخته شد . و سالها پیش از تلوزیون پخش می شد . البته کار ایران نبود و باید در گوگل سرچ کنم حالا که یادم افتاده
..

امیرجان : تمام قد می ایستم و بهت احترام میذارم . قطعا در ادامه ی راه مشکلات بیشتری خواهی داشت و امیدوارم دلسرد نشوی . بطور حتم برخی دوستان دگم اندیش سنگ خواهند انداخت . از توهین اونها ناراحت نشو . اما اگه تهدید کردند می تونی روی این کورد کله‌شق حساب کنی . چون خط قرمزم تهدیده .
فصل دوم با حاکمیت محمود غزنه شروع میشه . او تفکراتی شبیه طالبان داشت ولی مرد کوشا و دلیری بود . پسرش مسعود اما دهان بین بود و همان صفتش باعث شد حسنک را که وزیری دانا و بافراست بود اعدام نماید . قطعا امیرحسین از این برخورد و همینطور ماجرای فردوسی با محمود بی التفات نخواهد گذشت