عشق من کاش که می بو سیدم باز

سرورانم گاهی بین ترانه ها غزل ..شعر نو ..یا سپید میگویم تا خسته نباشید

عشق من کاش که می بوسیدم باز

غنچه های لب وآن گونئ گل فام تر

پاکی عشق تو وخنده زیبای ترا

بازم ای کاش که می بوئدم لالی چشم ترا

گونه مه سای ترا

به گذرگاه توبابوسه خود

گرمی عشق به تومیدادم

آه اگر توبرمی گشتی

نور مهتاب به این خانه ی مامی تابید

آسمان باز زگلزار خودش موج انوار

بمامی پاشید

چشمه خشگ دل این صحرا

از سرعشق توزیر قدمت گل می ریخت

خاک این دشت چو گلهای بهار

ازنسیم نفست می نوشید

سرهر شاخه چوگیسوی توباز

غنچه عشق بخود می پوشید

تاکه چشمان تمناگرمن

با نگاه تو تلاقی میکرد

عشق من کاس تو بر میگشتی

عشق من کاش تو بر میگشتی