فراموشی نخوا از من

مرا از خود نران ای یار که من تنها تو را یارم 
فراموشی نخوا از من که من تنها تو را یادم
ملامت میکنی حالم نمیدانی چه بی تابم
از این حالم چه میدانی مرا محکوم میخوانی
مگر از من خطا دیدی که بر من تو جفا کردی
دلم با اسم تو خوش بود یه حرف از اسمتو عشق بود
بدور از تو در این دنیا توانی نیست فرشته جان
بدور از تو جهانم بی الف مانده فرشته جان 
همان روز نخستین بار تو را دیدم چو یک بیمار
حواسم رفت پی چشمات منه درمانده و بیمار
تو را دیدم دلم لرزید دلم از عشق به خود پیچید
تو را دیدم دلم پر زد مثال قلب گنجشک زد
هنوز هم عاشقت هستم شب‌های مستیم با یاد چشمان تو من مستم
فراموشی نخوا از من توانم نیست فراموشیت
فراموشیه تو حکمش مثال مرگ هر روز است