سایت شعرناب محیطی صمیمی و ادبی برای شاعران جوان و معاصر - نقد شعر- ویراستاری شعر - فروش شعر و ترانه اشعار خود را با هزاران شاعر به اشتراک بگذارید

منو کاربری



عضویت در شعرناب
درخواست رمز جدید

معرفی شاعران معاصر

انتشار ویژه ناب

♪♫ صدای شاعران ♪♫

پر نشاط ترین اشعار

حمایت از شعرناب

شعرناب

با قرار دادن کد زير در سايت و يا وبلاگ خود از شعر ناب حمايت نمایید.

کانال تلگرام شعرناب

تقویم روز

جمعه 2 آذر 1403
    21 جمادى الأولى 1446
      Friday 22 Nov 2024
        مقام معظم رهبری سید علی خامنه ای و انقلاب مردمی و جمهوری اسلامی ایران خط قرمز ماست. اری اینجا سایت ادبی شعرناب است مقدمتان گلباران..

        جمعه ۲ آذر

        پست های وبلاگ

        شعرناب
        کنارم راه نرو. قدم بزن
        ارسال شده توسط

        نوید خوشنام

        در تاریخ : چهارشنبه ۱۷ ارديبهشت ۱۳۹۹ ۱۲:۰۴
        موضوع: آزاد | تعداد بازدید : ۳۶۶ | نظرات : ۰

        روی نیمکت چمباتمه زده بود داشت توی خیالش دختربچه‌ای را با موهای لَـختِ صافِ مشکیِ بلند که دورِ تاب و الاکلنگ­ها می­چرخد، زمین می­خورد، بلند می­شود، دامنش را بالا می­زند، زانوهاش را می­تکاند و باز از سرسره بالا می­رود و بازی می­کند را تصور می­کرد و توی خیالاتِ سیاه و سپیدش خیال‌پردازی.
        آنطرف؛ از‌ ورودیِ‌ پارک یک زنِ میان‌سال با موهای صـافِ لختِ بلنـد پاهاش را روی سنگفرش­های پارک‌ گذاشت شروع کرد به کنار یک مردِ غریبه راه رفتن [راه می­رفت قدم نمی­زد؛ راه‌رفتن با کسی فرق دارد با قدم‌زدن باش.] بیست سالی گذشته بود. آمدند نشستند روی یکی از نیمکت‌ها. زنِ میانسال چشم توو چشمِ مرد از آنطرفِ پارک داشت نِگاش میکرد و مرد داشت براش از اینطرفِ پارک جملاتی نامفهوم را لب می­زد. از همان فاصله زن با نگاه از مرد پرسید: "اینجا چه می­کنی چقدر پیر شده‌ای آقاگل؟! از همین فاصله مرد با نگاه پاسخ داد: "پیری را ولش. قبلنی‌ترها خیال‌پرداز بودم. الان هم هستم. البتْ حالا همهٔ خیال‌پردازی‌هام خوشایند هستند. گفتم چه کاری­ست؟ تصورِ خوشایند کنم توی ناخوشایندیِ زندگیم. توو‌ بهشتم اصلنی لای فکرهام. همهٔ اینها را با نگاه گفت. زن گردنِ نگاهش را خم‌کرد گفت: "توو خیالت به چی فکرمی­کنی تخیل می­کنی که خیالت مثل بهشت کلی درخت درآورده هواش خوب شده؟" گفت: "خودت و‌ خودم را. دست می­کنم لای موهات با تارهای موت ساز می­زنم برا گل‌ها و درخت­ها." زن یک‌طوری نگاهش را انداخت آن بالا سمتِ راست، انگاری که نگاهِ مرد برفکی بوده نفهمیده جوابش را. از خجالت. گفت: "چرا از دور بوی جنگل و دشت و دمن و کوه می­دهی؟" گفت: "از پارک گلِ قرمز چیده بودم ‌پیشِ پات." گفت: "گلِ چیده ‌شده که دیگر بوی جنگل و ‌دشت ندارد؛ گل را بچینی انگاری که می­میرد." گفت: "نه! هرچیزی موقعِ مرگش بوی آن چیزی را می­دهد که دلتنگش بوده. این­ها دلتنگِ جنگل بودند. "
        زن گفت: "امروز چه سخت و ثقیل و عجیب حرف می­زنی. اینها ینی چی که می­بافی برا خودت؟" گفت: "یعنی اینکه من اگر بمیرم بوی تورا می­دهم.هیچکس به ما نگفته بود عشق چقدر سخت ا­ست. هیجکس توی گوشِمان زمزمه نکرده بود توی بزرگترین پارک­ها هم نفس نمی­شود کشید با عشق.  به غلط سهل می­دیدیم و بازیچه. راستی تولدت مبارک. آمده بودم اینجا تولدت را تبریک بگویم و بگویم من همیشه اینجا هستم منتظر." زن گفت: "همان‌موقع که گذاشتمت، کاشتمت توی باغچه‌های این خیابانِ ولیعصرِ لعنتی و رفتم، دیدم شیشه عطرهام و لباس­هام همه بوی تورا گرفته اند آقاگل. نکند من هم موقع مرگ بوی تو را بدهم؟" همهٔ اینها را با نگاه به هم گفتند. دست­های زن گرمای زندگیِ مرد بود. مرد غریبه، همان دست­ها را سفت گرفت؛ با اخم کشید بُـرد سوار ماشین کرد راه افتاد. رفتند.
         
        نوید خوشنام سه شنبه 5 مرداد 95

        ارسال پیام خصوصی اشتراک گذاری : | | | | |
        این پست با شماره ۹۹۵۶ در تاریخ چهارشنبه ۱۷ ارديبهشت ۱۳۹۹ ۱۲:۰۴ در سایت شعر ناب ثبت گردید

        نقد و آموزش

        نظرات

        مشاعره

        میر حسین سعیدی

        لاله و گل نشانه از طرف یار داشت ااا بی خبر آمد چنان روی همه پا گذاشت
        ابوالحسن انصاری (الف رها)

        نرگس بخواب رفته ولی مرغ خوشنواااااااگوید هنوز در دل شب داستان گل
        میر حسین سعیدی

        رها کن دل ز تنهایی فقط الا بگو از جان ااا چو میری یا که مانایی همه از کردگارت دان
        نادر امینی (امین)

        لااله الا گو تکمیل کن به نام الله چو چشمت روشنی یابد به ذکر لااله الا الله چو همواره بخوانی آیه ای ازکهف بمانی ایمن از سیصد گزند درکهف بجو غاری که سیصد سال درخواب مانی ز گرداب های گیتی درامان مانی چو برخیزی ز خواب گرانسنگت درغار مرو بی راهوار در کوچه و بازار مراد دل شود حاصل چو بازگردی درون غار ز زیورهای دنیایی گذر کردی شوی درخواب اینبار به مرگ سرمدی خشنود گردی زدست مردم بدکار
        میر حسین سعیدی

        مراد دل شود با سی و نه حاصل ااا به کهف و ما شروع و با ه شد کامل اااا قسمتی از آیه سی ونه سوره کهف برای حاجات توصیه امام صادق ااا ما شا الله لا قوه الا بالله اال

        کاربران اشتراک دار

        محل انتشار اشعار شاعران دارای اشتراک
        کلیه ی مطالب این سایت توسط کاربران ارسال می شود و انتشار در شعرناب مبنی بر تایید و یا رد مطالب از جانب مدیریت نیست .
        استفاده از مطالب به هر نحو با رضایت صاحب اثر و ذکر منبع بلامانع می باشد . تمام حقوق مادی و معنوی برای شعرناب محفوظ است.
        2