سایت شعرناب محیطی صمیمی و ادبی برای شاعران جوان و معاصر - نقد شعر- ویراستاری شعر - فروش شعر و ترانه اشعار خود را با هزاران شاعر به اشتراک بگذارید

منو کاربری



عضویت در شعرناب
درخواست رمز جدید

معرفی شاعران معاصر

انتشار ویژه ناب

♪♫ صدای شاعران ♪♫

پر نشاط ترین اشعار

حمایت از شعرناب

شعرناب

با قرار دادن کد زير در سايت و يا وبلاگ خود از شعر ناب حمايت نمایید.

کانال تلگرام شعرناب

تقویم روز

يکشنبه 2 دی 1403
    22 جمادى الثانية 1446
      Sunday 22 Dec 2024
        مقام معظم رهبری سید علی خامنه ای و انقلاب مردمی و جمهوری اسلامی ایران خط قرمز ماست. اری اینجا سایت ادبی شعرناب است مقدمتان گلباران..

        يکشنبه ۲ دی

        پست های وبلاگ

        شعرناب
        بوی گلِ زن
        ارسال شده توسط

        نوید خوشنام

        در تاریخ : پنجشنبه ۲۱ فروردين ۱۳۹۹ ۱۴:۴۰
        موضوع: آزاد | تعداد بازدید : ۵۴۹ | نظرات : ۰

        نشستند. یکی روی این صندلیِ پارک، یکی روی آن صندلیِ پارک، روبروش. گفت: "می­خواهد باران بیاید. انگاری که از دلم خبر داشته آسمان، هم­دردی می­کند. نه؟" گفت: "دلت تنگ شده؟ خب دلت را می­بوسم هشتاد و اینها بار. خوب است؟" بغضِ صداش کم شد. نرمه لبخندی هم آمد نشست وسطِ لـب­هاش قند مَکید. باران آمدن گرفت. گفت: "می­شنوی؟" گفت: "هـا! صدا خودم است دیگر؛ باران شُر شُر پشتِ هم هِی می­گوید دلم برات تنگ شده است خانوم‌گل. دلم برات تنگ شده است گل‌خانوم." گفت: "بازهم بگو آقا. دلم گرفته انگاری فقط با صدای تو وا می­شود پنجره هاش." خواست باز ببارد مَرد، که باران بند آمد. زن دستش را گرفت كشيد: "برويم برويم، يك كوچه پايين تر از همینجا، يك ميدانكی هست که جوان ها دختر پسرها دورهمی عشقولانه راه انداخته‌اند. برويم قاطي‌شان بِمان خوش بگذرد يادمان برود چند سالمان است و هنوز دلتنگیم!" رفتند. ايستادند. خنديدند. شاد برگشتند خانه-هتل شان. مَرد از توو بالِ کتِ آبیش يک شاخه گل به سرخیِ لب­های دختر درآورد گرفت روو به زن گفت: "مبارک باشد خانم گل." زن هاج واج گل را گرفت جلو دماغش گفت: "برا چي؟ چي مبارک باشد؟" مرد خجالت خجالت شرموک شرموک که لُپ هاش گل وا کرده بودند و عرقِ گرم آمده بود وسطِ پیشانیِ بلندش نشسته بود گفت: "برا همان...که جوان ها دختر پسرها توو ميدانک جشن گرفته بودند گل می­دادند بوسه می ستاندند! رسم نبود مگر؟ رسم بود." زن سرخ شد. شالَش را درآورد. بوی گل پیچید توو خونه. خجالتی رفت گلِ سرخَش را گذاشت توو ليوانِ آب و آمد و گفت: "آقا گل..." و ادامه اش را روی سینه مرد با نوکِ انگشت نوشت: "...دلم برات تنگ شده بود آقا گل." روی نوکِ انگشت­هاش ایستاد. گرم بوسيدش.
         
        نوید خوشنام سه شنبه 27 بهمن 94

        ارسال پیام خصوصی اشتراک گذاری : | | | | |
        این پست با شماره ۹۸۷۸ در تاریخ پنجشنبه ۲۱ فروردين ۱۳۹۹ ۱۴:۴۰ در سایت شعر ناب ثبت گردید

        نقد و آموزش

        نظرات

        مشاعره

        کاربران اشتراک دار

        محل انتشار اشعار شاعران دارای اشتراک
        کلیه ی مطالب این سایت توسط کاربران ارسال می شود و انتشار در شعرناب مبنی بر تایید و یا رد مطالب از جانب مدیریت نیست .
        استفاده از مطالب به هر نحو با رضایت صاحب اثر و ذکر منبع بلامانع می باشد . تمام حقوق مادی و معنوی برای شعرناب محفوظ است.
        2