سایت شعرناب محیطی صمیمی و ادبی برای شاعران جوان و معاصر - نقد شعر- ویراستاری شعر - فروش شعر و ترانه اشعار خود را با هزاران شاعر به اشتراک بگذارید

منو کاربری


عضویت در شعرناب
درخواست رمز جدید

معرفی شاعران معاصر

انتشار ویژه ناب

♪♫ صدای شاعران ♪♫

پر نشاط ترین اشعار

حمایت از شعرناب

شعرناب

با قرار دادن کد زير در سايت و يا وبلاگ خود از شعر ناب حمايت نمایید.

کانال تلگرام شعرناب

تقویم روز

يکشنبه 11 آذر 1403
  • شهادت ميرزا كوچك خان جنگلي، 1300 هـ ش
1 جمادى الثانية 1446
    Sunday 1 Dec 2024
    • روز جهاني مبارزه با ايدز
    مقام معظم رهبری سید علی خامنه ای و انقلاب مردمی و جمهوری اسلامی ایران خط قرمز ماست. اری اینجا سایت ادبی شعرناب است مقدمتان گلباران..

    يکشنبه ۱۱ آذر

    پست های وبلاگ

    شعرناب
    نیمکتِ سگی
    ارسال شده توسط

    نوید خوشنام

     در تاریخ : چهارشنبه ۱۳ فروردين ۱۳۹۹ ۰۳:۴۶
    موضوع: آزاد | تعداد بازدید : ۴۱۶ | نظرات : ۱
    یکه و غموده و ریخته بر هم، کنار نیمکتِ گوشهٔ محوطه خزید و جای ‌دست­ها را روی چشم محکم کرد. خواب داشت روی دوشِ چشم­هاش سوار میشد دراز می­کشید. سایه‌ای روی زمین دید و فکری شد که باز همان مجسمه‌های سنگی آمده‌اند با انگِ عاشق و شاعر به تمسخر و تحقیر بکشانند دردهاش را؛ که صداش فکرش را برید. گفت: "چه شده؟ چرا ریش گذاشته‌ای شاعـرِ من؟! چرا سردی و رنگ ندارند‌ چشم­هات؟" توانِ تکان دادن لب‌هاش را نداشت. این نگاه را سال­ها بود می­شناخت. محو بود توی صورتی که بیشترِ حجمش چَشم بود و همان ثانیه دانست که ساده نخواهد مُرد در پسِ داستانِ خفته در نگاهِ چشم­هاش. گفت: "با توام. کجایی؟ با تو ‌حرف میزنم! آی مردی که می­گفت تکیه گاهَست! این بود تکیه ­گاه؟ همین؟" گفت: "چرا آمده‌ای؟" گفت: "چرا اینگونه‌ای؟ انگاری که مُرده‌ای." مَرد، گنگ، بلندتر صدا تکرارش را فریاد زد: "چرا آمده‌ای سراغم؟" گفت: "که حالت را بپرسم. از آن دورتر دیدمت‌ که گرفته‌ای!" گفت: "اشتباه‌ گرفته‌اید بانو. این من آن منِ سابق نیست." گفت: "تو‌ مگر همان نیستی؟ همان پسرِ دیوانهٔ عشقِ کافه که توی کوچهٔ خلوت جلوم را گرفت؟" گفت: "نه. همان که ندیدی‌اش، و رفتم، من همانم. گرفتگی‌هام از گرفته شدن رنگِ چشم­های توست از زندگیم. رها کن با خودم باشم. توی خودم. برو خوش باش." گفت: "چرا فکر می­کنی سنگم؟ خداییش سنگم؟" گفت: "سنگی بانو." اخم­دار گفت: "فقط می­خواهم ‌مطمئن شوم که می­خواهی‌ام، همین." بغض­ کرد. گفت: "‌اَبـرِ خواسـتارَت اگر خشک شود، بیفتد، دِق کند، بمیرد، اثبات به‌ چه دردت میخورد آن روز احمق؟ با چه رویی به چشم­هام در عکسِ توی‌ حجله خیره می­شوی؟ روت می­شود؟ اصلنی من نه، مادرم! مادرم را چه ‌می­کنی؟"  گفت: "من‌ گذشته‌ای دردناک داشته‌ام." گفت: "و من هم هر ثانیهٔ این‌هوای لعنتی را از تو درد می­کشم." گفت: "پشیمانی؟ هــا؟" گفت: "تو بگو. جوانیت را پای شرطی از قبل باخته قمار می­کردی پشیمان نمی­بودی؟" سکوت شد. خیلی سکوت. گفت من‌ می­خواهم ‌مطمئن شوم. آخر. عقل. این را می­گوید. و رفت. مرد، با خودش گفت: "برو. اما بدان نماندن بیشتر از نداشتن آدمی را می‌آزارد. باید یکی باشد که شعرهای آدم را قدم بزند، آدم ‌نَمیرد از دلتنگی. در من کسی به شعر نشسته است که‌ عاقلانه هزار بار رفته." بلـند شد. خودش را جا گذاشت روی نیمکت. از وسطِ اتوبان، زیر ماشین ها، مسیرش را پیدا کرد.
     
    نوید خوشنام شنبه 28 شهریور 94
     
    ارسال پیام خصوصی اشتراک گذاری : | | | | |
    این پست با شماره ۹۸۴۳ در تاریخ چهارشنبه ۱۳ فروردين ۱۳۹۹ ۰۳:۴۶ در سایت شعر ناب ثبت گردید
    ۶ شاعر این مطلب را خوانده اند

    سجاد جعفری

     ،

    محمد یوسف وند(دمان)

     ،

    کیمیاطولابی

     ،

    نوید خوشنام

     ،

    عباسعلی استکی(چشمه)

     ،

    طوبی آهنگران

    نقدها و نظرات
    کیمیاطولابی
    کیمیاطولابی
    پنجشنبه ۱۴ فروردين ۱۳۹۹ ۱۳:۲۶
    زیبا ولی قلمی سخت...ازمنظر چندم شخص و..راوی
    تنها کابران عضو میتوانند نظر دهند.


    ارسال پیام خصوصی

    نقد و آموزش

    علی نظری سرمازه علی نظری سرمازه
    ۱ ساعت پیش     پیام مفخم پیام مفخم
    ۵ ساعت پیش     مهرداد مانا مهرداد مانا
    ۶ ساعت پیش     جمیله عجم(بانوی واژه ها) جمیله عجم(بانوی واژه ها)
    ۹ ساعت پیش     وحید سلیمی بنی وحید سلیمی بنی
    ۲ روز پیش     طاهره حسین زاده (کوهواره) طاهره حسین زاده (کوهواره)
    ۲ روز پیش     عباسعلی استکی(چشمه) عباسعلی استکی(چشمه)
    ۲ روز پیش

    نظرات

    مشاعره

    شاهزاده خانوم

    دیر زمانی ست که بارانی ام
    میر حسین سعیدی

    نای خاموش لبانت این دلم را تازه کرد ااا عاشق بی ادعا را صاحب آوازه کرد
    شاهزاده خانوم

    یک وجب از پنجره پرواز کن ااا گوش مرا معرکه ی راز کن
    نادر امینی (امین)

    توبودی دردل شب ناله کردی این دل وامانده را بیچاره کردی اااا به کنج خلوتی رفتی وباغم خانه کردی ااا ندیدی عاشقت درمانده شد از آه شبگیر وتولیکن اااا به شب را تا سحر بردر غمخانه ات داغ دلم را تازه کردی ااا دردلم دلشوره افتاد لیلی ام از بس فغان کرد جان بداددر گوشه میخانه من اااا هاتف آمد دادم ندا غمگین مباش می خور که لیلی عاقبت دیوانه کردی اا عقل در ره پیرطریقت پای لنگان است اااا لیلی ومجنون را تا ابد برسر جام قدح بشکسته ای درمانده کردی ااا عاقبت عشق وخرد درمرز مجنون با رخ لیلی بهم پیون خورند اااا آنگه که مجنون چون اسیر گیسوی لیلی شد و آن خانگه ویرانه کردی
    شهرام بذلی

    در دل تنگ ما بسی روزنه ی خیال نیست اااا شوق تو دارد این دلم عشق که وصف حال نیست

    کاربران اشتراک دار

    محل انتشار اشعار شاعران دارای اشتراک
    کلیه ی مطالب این سایت توسط کاربران ارسال می شود و انتشار در شعرناب مبنی بر تایید و یا رد مطالب از جانب مدیریت نیست .
    استفاده از مطالب به هر نحو با رضایت صاحب اثر و ذکر منبع بلامانع می باشد . تمام حقوق مادی و معنوی برای شعرناب محفوظ است.
    2