پست های وبلاگ

همی نالم چرا تا روز آخر

نبود تقدیر که باشم پیش مادر

به غمزه مهوشم بود و پناهم

بنوشیدم بعمری می ز ساغر

همیشه مرهمی بر قلب من بود

بماند جاودان آن نیک اختر

بمانده یاد من آن نرگس چشم

ندیدم خوشتر از لبخند مادر

تمام لحظه هایم پر ز عشقش

ندیدم آخرین بار ماه منظر

برفت مادر ولی مرگ شقایق

بماند خاطرم تا روز محشر

بباشم تا ابد مدیون مهرش

گذارم یاد او چون تاج بر سر .