پست های وبلاگ

درود استاد عزیز
دغدغه هایتان را می ستایم
امان از ستمی که بر طبیعت میرود
بدون طبیعت انسان میمیرد
در حقیقت همان \" یکی بر سر شاخ و بن می برید ....\" است
تیشه به ریشه هستی انسان زده میشود
خرم و خوش باشید

درودتان استادشاهنگیان گرامی...اندیشه های بلندتان جاری

دروداستادبزرگوارم

مثل ِ اکلیلی

کی می خواد ، جای ارحام ُ بگیره ؟

درود برشما و جناب اکلیلی

درود بر همشهری عزیزم جناب شاهنگیان
آقا در مورد زاینده رود همه اصفهانی دردشان مشترک است
دست شما درد نکند
زیبا و پراحساس سروده اید.

من سرزمینم را ، کوه دماوند و البرز را... دریاچه ارومیه و جنگل های ابر را ... تخت جمشید و بادگیر های یزد را... زاینده رود را
بنام ایران می شناسم و ایران را با آنها دوست خواهم داشت.
استاد عزیز جناب شاهنگیان هر چند با یادآوری این اتفاقات دردمان بیشتر می شود اما معتقدم که کار درستی را شاهد هستم و باید گفت... درود بر شما

هزارااااان درود استاد بزرگمهرم

استاد عزیزم بسیار عالی ترانه زیبا وبا محتوایی بسیار عمیق ودرون مایه ای از درد خودمونی.

استاد درود بر قلم متعهد شما،

اشکم دراومد ، دلم میسوزه، حیفه اینهمه قشنگی، اینهمه خوبی.... واقعا حیفه

خدای خوب و مهربون ؛رحمی بکن به اصفهون
بذار همیشه بمــونــه ؛ دیـــارِ مـا نصفـه جهــون
زاینده رودچن وقتیه ؛ تویِ رگـاش خون نداره
دیگه نفس نمی کشه ؛ انگار دیگه جون نداره
آب نباشه آبادی نیس؛ تویِ دلامون شادی نیس
شـــادی نیـــازِ آدمــاس ؛ زیـــادشم زیـادی نیس
خدا نــذار اصفـــونیـــا ؛ خنده بــره از لباشون
دور بشن از اصـــالت و ؛ از همـۀ بـــاوراشون
قلبِ دیارِ اصفهون؛ زنده روده خوب میدونی
نـذار بیفته از تپـش ؛ قلبِ مــاهــا به آســونی
یه جونِ تازه ای بده ؛ به زنده رود واصفهون
خودِد به دادِ ما برس ؛ خدای خوب و مهربون


سلام و درود جناب شاهنگیان عزیز
بعنوان یک همشهری وظیفۀ خود دیدم با ارسالِ
بداهۀ فوق که تحت تاثیر این پست شما سروده شد؛
با شما همنوایی کنم . در اصل این بداهه از زبانِ کودکِ
درونم سروده شده که حسرتِ روزهایِ خوب و پر طراوتِ
اصفهانِ زیبا را می خورد و آرزومندِ بازگشتِ آن روزهاست.
امید که خداوند مهربان دعاهای ما را به اجابت برساندو
با دادن جانِ تازه ای به زنده رود ؛خرمی و طراوت را باز
به شهرمان برگرداند . البته همت و تدبیر شایستۀ مسئولان
وسیلۀ اجابت این دعا خواهد بود .امید که از خواب غفلت
برخیزند و چاره ای اساسی برای این معضل بیندیشند.

سپاس از دغدغه های ارزشمند شما همشهری عزیز