شعرناب

یکی بود یکی نبود ( لطفا با من هم صدا شوید )


با درود :
باز هم از زاینده رود و این بار در قالبِ قصه ...
_______________________________________________________________
یکی بود یکی نبود
زیر گنبد کبود
توی شهر اصفهون
نصف ِ جَهون
شهریبا مردم ِ خوبُ مهربون
همگی حاضر جوابُ نکته دون ...
دوست دارند ، کبابُ بریون
با بساط ِ چای و قلیون
زیر ِ سایه سار ِ چند تا ، بید ِ مجنون
پل خواجو یا که ، مارنون
توی پارکی مثل ِ ناژنون
کنارِ زاینده رودِ گاهی جاری
گاهی خشگ تر از بیابون ...
انگار اشتباهی کردم
شادی تونُ غصه کردم
داغ تونُ تازه کردم
یادی از زاینده رودِ مُـرده کردم ...
آخه این شهر ِ با خواجوش
میدونِ نقش جهونُ عالی قاپوش
بازار ِ فرشِ تو در توش
میشه با این همه ، قدمت
این همه شکوه و شوکت
توی این شهر ، خیلی راحت
دیگه رود خونه نباشه ؟
جای شادی ، غصه باشه
دل مردم ، مُـرده باشه
یا که دلواپسِ آب و ماهی و پرنده باشه ؟
اگه زنده رود نباشه
اصفهون ، نصف جهون نیس
فصلی جز فصل ِ خزون نیس
اثری از مردم ِ حاضر جوابُ نکته دون نیس
کی میاد با تار ِ شهناز
نی هفت بند ِ کسایی
مثل ِ تاج ،
کنار ِ رودخونه ، بخونه ؟
مثل ِ اکلیلی
کی می خواد ، جای ارحامُ بگیره ؟
کی دیگه حوصله داره
قصه ی مجیدُ بی بی رو ببینه
کی می خواد
یه ریز با چکش
روی گلدون ِ قلمکار
نقشِ اسلیمی ، بچینه ؟
یا کدوم دست ظریفی
رو کدوم قالی ، می خواد
صورتِ قشنگ ِ لیلی رو ببافه ؟
پس باید دعا کنیم
همگی خدامونُ صدا کنیم
بگیم ای خدا ، چی میشه
کارامون ، ریا ، نباشه
نیّتُ هدف ، تو ، باشه ...
باز دوباره
زنده رودِ خشگ ُ مُـرده
زنده باشه
جاری باشه
پُـر ِ آبُ ماهی باشه
مُـرغای مهاجر ِ تشنهُ بی نون
به ، پُـفـک *، مهمونی باشه ...
کاشگی زنده رود خدایا
تا قیامت زنده باشه ...
اصفهان _ منصور شاهنگیان
زمستان 94
*_ شاید شما هم دیده باشید لحظات قشنگیرا که کودکان ، کنار آب ، سهم پـُفـک هایشان را با چه اشتیاقی به پرندگان زیبای بالای سرشان میدهند و پرندگانهم با چه مانور های دیدنی ، پـفـک های اهدایی را از هم با سروصدای زیادی می ربایند ... واقعا دیدنی و زیباست ...


0