پست های وبلاگ

ﺍﻓﺴﺎﻧﻪ ﯼ ﺷﺎﻣﺎﺭﺍﻥ ‏( ﺷﺎﻩ ﻣﺎﺭﺍﻫﺎ ﺑﻪ ﮐُﺮﺩﯼ ﺷﺎﻩ ِ ﻣﺎﺭﺍﻥ Şahê maran ‏) ﯾﮏ ﺍﻓﺴﺎﻧﻪ ﯼ ﮐﻬﻦ ﺩﺭ ﻣﯿﺎﻥ ﮐُﺮﺩﻫﺎﺳﺖ ﮐﻪ ﺗﺎﮐﻨﻮﻥ ﺭﻭﺍﯾﺖ ﻫﺎﯼ ﮔﻮﻧﺎﮔﻮﻥ ﻭﻟﯽ ﺗﻘﺮﯾﺒﺎ ﺣﻮﻝ ﯾﮏ ﻣﺤﻮﺭ ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﺭﺍﺑﻄﻪ ﻧﻘﻞ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ . ﺍﻓﺴﺎﻧﻪ ﯼ ﺷﺎﻣﺎﺭﺍﻥ ﺑﻪ ﻭﯾﮋﻩ ﺩﺭ ﻣﯿﺎﻥ ﮐُﺮﺩﻫﺎﯼ ﺍﯾﺰﺩﯼ ﻭ ﻋﻠﻮﯼ ﺟﺎﯾﮕﺎﻩ ﻭﯾﮋﻩ ﺍﯼ ﺩﺍﺭﺩ ﻭ ﻧﻘﺶ ﺷﺎﻩ ﻣﺎﺭﺍﻥ ﮐﻪ ﺳﺮﯼ ﺷﺒﯿﻪ ﺩﺧﺘﺮ ﻭ ﺩﻣﯽ ﺷﺒﯿﻪ ﺳﺮ ﻣﺎﺭ ﺩﺍﺭﺩ ﺩﺭ ﺑﺎﻓﺘﻪ ﻫﺎ ﻭ ﻧﻘﻮﺵ ﻗﺪﯾﻤﯽ ﺑﺴﯿﺎﺭ ﺩﯾﺪﻩ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ . ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ ﺷﺎﻣﺎﺭ Şamar ﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﯾﮏ
ﺍﺳﻢ ﺯﻧﺎﻧﻪ ﺩﺭ ﻣﻨﺎﻃﻖ ﮐُﺮﺩﻧﺸﯿﻦ ﻭ ﺍﺯ ﺟﻤﻠﻪ ﺧﺮﺍﺳﺎﻥ ﻣﻮﺭﺩ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﻗﺮﺍﺭ ﻣﯽ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺍﺳﺖ . ﺭﻭﺍﯾﺘﯽ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﺍﻓﺴﺎﻧﻪ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺯﯾﺮ ﺑﺨﻮﺍﻧﯿﺪ :
ﺷﺮﺡ ﺩﺍﺳﺘﺎﻥ ﺷﺎﻣﺎﺭ :
ﺟﻮﺍﻥ ﺑﻠﻨﺪ ﻗﺎﻣﺖ ﻭ ﺭﻋﻨﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺭﺍﻩ ﺑﺮﯾﺪﻥ ﭼﻮﺏ ﺩﺭﺧﺘﺎﻥ ﺍﻣﺮﺍﺭ ﻣﻌﺎﺵ ﻣﯽ ﮐﺮﺩ ﻃﺒﻖ ﻣﻌﻤﻮﻝ ﺑﻪ ﺳﺮ ﮐﺎﺭﺵ ﻣﯽ ﺭﻭﺩ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺭﺍﻩ ﭘﺎﯾﺶ ﻟﯿﺰ ﺧﻮﺭﺩﻩ ﻭ ﺩﺭ ﭼﺎﻫﯽ ﺳﻘﻮﻁ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﺗﻼﺷﻬﺎ ﺑﺮﺍﯼ ﺑﯿﺮﻭﻥ ﺁﻣﺪﻥ ﻧﺎﮐﺎﻡ ﻣﯽﻣﺎﻧﺪ . ﺟﻮﺍﻥ ﻧﺎﺍﻣﯿﺪ ﮐﻪ ﺗﺎﻣﺎﺳﭗ ﻧﺎﻡ ﺩﺍﺭﺩ ﻧﺎ ﺍﻣﯿﺪﺍﻧﻪ ﺳﺮﺵ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﯼ ﯾﺎﻓﺘﻦ ﺭﺍﻩ ﻧﺠﺎﺗﯽ ﺑﺮ ﻣﯽ ﮔﺮﺩﺍﻧﺪ ﮐﻪ ﺣﻔﺮﻩﺍﯼ ﺩﺭ ﺩﯾﻮﺍﺭﻩ ﭼﺎﻩ ﻣﯽ ﺑﯿﻨﺪ …
‏( ﺗﺎﻣﺎﺳﭗ ﮐﻪ ﻣﻌﺮﺑﺶ ﻃﻬﻤﺎﺳﺐ ﺍﺳﺖ ﻫﻢ ﮐﻠﻤﻪﺍﯼ ﮐﻮﺭﺩﯼ ﺍﺳﺖ ﻣﺘﺸﮑﻞ ﺍﺯ ﺗﺎﻡ + ﺍﺳﭗ .. ﻫﻤﺎﻧﻄﻮﺭ ﮐﻪ ﺷﺘﺮ ﻧﺰﺩ ﻋﺮﺑﻬﺎ ﻗﺎﺑﻞ ﺍﺣﺘﺮﺍﻡ ﺍﺳﺖ ﺍﺳﺐ ﻫﻢ ﻧﺰﺩ ﮐﻮﺭﺩﻫﺎ ﺣﯿﻮﺍﻧﯽ ﻗﺎﺑﻞ ﺍﺣﺘﺮﺍﻡ ﺍﺳﺖ ﻃﻮﺭﯾﮑﻪ ﻧﺎﻣﻬﺎﯼ ﻓﺮﺯﻧﺪﺍﻥ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﺎ ﺗﺮﮐﯿﺒﯽ ﺍﺯ ﮐﻠﻤﻪ ﺍﺳﭗ ﻣﯽ ﻧﻬﺎﺩﻧﺪ . ﺗﺎﻡ ﯾﺎ ‌tame ﮐﻪ ﻣﺸﺘﺮﮎ ﺑﺎ ﺯﺑﺎﻥ ﺍﻧﮕﻠﯿﺴﯽ ﺍﺳﺖ ﺑﻪ ﻣﻌﻨﺎﯼ ﺭﺍﻡ ﻭ ﺭﺍﻫﻮﺍﺭ ﺍﺳﺖ . ﺗﺎﻣﺎﺳﭗ ﯾﻌﻨﯽ ﺍﺳﺐ ﺭﺍﻡ ‏) ﺗﺎﻣﺎﺳﭗ ﺑﺎ ﭼﺎﻗﻮﯼ ﮐﻬﻨﻪ ﺍﯼ ﮐﻪ ﻫﻤﺮﺍﻩ ﺩﺍﺷﺖ ﺣﻔﺮﻩ ﺩﯾﻮﺍﺭﻩ ﭼﺎﻩ ﺭﺍ ﺑﺰﺭﮔﺘﺮ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﻭ ﺯﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺣﻔﺮﻩ ﺭﺍ ﻧﮕﺎﻩ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﻣﯽ ﺑﯿﻨﺪ ﮐﻪ ﺍﺩﺍﻣﻪ ﺁﻥ ﺑﻪ ﻏﺎﺭﯼ ﺑﺰﺭﮒ ﻣﯽ ﺭﺳﺪ ﺯﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺩﺭﻭﻥ ﻏﺎﺭ ﻣﯽ ﺧﺰﺩ ﻭ ﺑﺮ ﺍﺛﺮ ﺧﺴﺘﮕﯽ ﺑﻪ ﺧﻮﺍﺏ ﻣﯽ ﺭﻭﺩ .
ﺯﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﭼﺸﻢ ﺑﺎﺯ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﻫﺰﺍﺭﺍﻥ ﻣﺎﺭ ﺭﺍ ﻣﯽ ﺑﯿﻨﺪ ﮐﻪ ﭼﺸﻢ ﺑﻪ ﺍﻭ ﺩﻭﺧﺘﻪ ﺍﻧﺪ ﺯﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺗﺎﻣﺎﺳﭗ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﻋﻘﺐ ﻣﯽ ﮐﺸﺪ ﻣﺎﺭﻫﺎ ﺑﻪ ﻃﺮﻓﺶ ﻣﯽ ﺁﯾﻨﺪ ﺍﻭ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺯﻧﺪﻩ ﻣﺎﻧﺪﻧﺶ ﻧﺎﺍﻣﯿﺪ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ ﭼﺸﻢ ﺭﺍ ﻣﯽ ﺑﻨﺪﺩ ﻭ ﺯﯾﺮ ﻟﺐ ﺩﻋﺎ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﻧﺪ ﭘﺲ ﺍﺯ ﮔﺬﺷﺖ ﻣﺪﺗﯽ ﮐﻪ ﭼﺸﻢ ﺑﺎﺯ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﺑﺎ ﺩﺧﺘﺮﯼ ﺯﯾﺒﺎ ﺭﻭﺑﺮﻭ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ ﮐﻪ ﻧﺼﻔﺶ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﻭ ﻧﺼﻔﺶ ﻣﺎﺭ ﺍﺳﺖ . ﺯﺑﺎﻧﺶ ﺑﻨﺪ ﻣﯽ ﺁﯾﺪ ﺩﺧﺘﺮﮎ ﻣﯿﮕﻮﯾﺪ ﻧﮕﺮﺍﻥ ﻧﺒﺎﺵ ﺁﺯﺍﺭﺕ ﻧﻤﯽ ﺩﻫﻢ ﻣﻦ ﺳﻠﻄﺎﻥ ﻣﺎﺭﻫﺎ ﻫﺴﺘﻢ ﻣﻦ ﺷﺎﻣﺎﺭﺍﻧﻢ ﺗﻮ ﺍﻻﻥ ﺧﺴﺘﻪ ﺍﯼ
ﺑﺨﻮﺍﺏ ﻓﺮﺩﺍ ﭘﯿﺸﺖ ﻣﯽ ﺁﯾﻢ ﻭ ﺗﺎﻣﺎﺳﭗ ﺧﺴﺘﻪ ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﺑﺪ . ﺻﺒﺢ ﮐﻪ ﺗﺎﻣﺎﺳﭗ ﭼﺸﻢ ﺑﺎﺯ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﺷﺎﻣﺎﺭﺍﻥ ﺭﺍ ﻣﯽ ﺑﯿﻨﺪ ﮐﻪ ﺭﻭﺑﺮﻭﯾﺶ ﻧﺸﺴﺘﻪ ﻭ ﺻﺒﺤﺎﻧﻪ ﺭﺍ ﺁﻣﺎﺩﻩ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﺳﺖ ﺗﺎﻣﺎﺳﭗ ﮐﻪ ﻣﺤﻮ ﺯﯾﺒﺎﯾﯽ ﺷﺎﻣﺎﺭﺍﻥ ﺷﺪﻩ ﭼﺸﻢ ﺍﺯ ﺍﻭ ﺑﺮ ﻧﻤﯽ ﺩﺍﺭﺩ ﺻﺒﺤﺎﻧﻪ ﺭﺍ ﺑﺎ ﻫﻢ ﻣﯽ ﺧﻮﺭﻧﺪ ﺷﺎﻣﺎﺭﺍﻥ ﮐﻪ ﺁﮔﺎﻩ ﺑﻪ ﺗﻤﺎﻡ رﺍﺯﻫﺎﯼ ﺩﻧﯿﺎﺳﺖ ﺩﺍﺳﺘﺎﻥ ﺧﻠﻘﺖ ﺑﺸﺮ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﯼ ﺗﺎﻣﺎﺳﭗ ﺗﻌﺮﯾﻒ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﻭ ﺧﺎﻃﺮﺍﺗﺶ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﯼ ﺗﺎﻣﺎﺳﭗ ﺗﻌﺮﯾﻒ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﻭ ﻫﺮ ﺭﻭﺯ ﺩﺍﺳﺘﺎﻧﯽ ﺑﺮﺍﯼ ﺗﺎﻣﺎﺳﭗ ﻋﻼﻗﻪ ﻣﻨﺪ ﺑﺎﺯ ﻣﯽ ﮔﻮﯾﺪ ﺭﻭﺯﻫﺎ ﻣﯽ ﮔﺬﺭﻧﺪ ﻭ ﺗﺎﻣﺎﺳﭗ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺑﻪ ﺷﺎﻣﺎﺭﺍﻥ ﻋﻼﻗﻪ ﭘﯿﺪﺍ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﻣﺪﺗﻬﺎ ﺗﺎﻣﺎﺳﭗ ﮐﻪ ﺩﻟﺶ ﺑﺮﺍﯼ ﺧﺎﻧﻮﺍﺩﻩ ﺍﺵ ﺗﻨﮓ ﺷﺪﻩ ﺁﻫﻨﮓ ﺭﻓﺘﻦ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﺍﻣﺎ ﺷﺎﻣﺎﺭﺍﻥ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺍﻭ ﻋﻼﻗﻪ ﭘﯿﺪﺍ ﮐﺮﺩﻩ ﻣﺎﻧﻊ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ ﻭﻟﯽ ﺯﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺍﺻﺮﺍﺭ ﺗﺎﻣﺎﺳﭗ ﻣﻮﺍﺟﻪ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ ﺑﺎ ﺭﻓﺘﻦ ﺍﻭ ﻣﻮﺍﻓﻘﺖ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﺑﻪ ﺷﺮﻁ ﺁﻧﮑﻪ ﺍﯾﻦ ﻭﺍﻗﻌﻪ ﺭﺍ ﭘﯿﺶ ﻫﯿﭽﮑﺲ ﺑﺎﺯﮔﻮ ﻧﮑﻨﺪ ﻭ ﻫﯿﭽﮕﺎﻩ ﭘﯿﺶ ﭼﺸﻢ ﻣﺮﺩﻡ ﺩﺍﺧﻞ ﺁﺏ ﻧﺮﻭﺩ ﭼﻮﻥ ﺍﮔﺮ ﭘﻮﺳﺖ ﺑﺪﻧﺶ ﺑﺎ ﺁﺏ ﺗﻤﺎﺱ ﭘﯿﺪﺍ ﮐﻨﺪ ﻣﺜﻞ ﻣﺎﺭ ﭘﻮﺳﺖ ﺍﻧﺪﺍﺯﯼ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﻭ ﺭﺍﺯﺵ ﺑﺮﻣﻼ ﻣﺐ ﺷﻮﺩ . ﺗﺎﻣﺎﺳﭗ ﻫﻢ ﺷﺮﻭﻁ ﺭﺍ ﻗﺒﻮﻝ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﻭ ﻏﺎﺭ ﺭﺍ ﺗﺮﮎ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ .
ﺗﺎﻣﺎﺳﭗ ﺗﺎ ﺳﺎﻟﻬﺎ ﺭﺍﺯﺵ ﺭﺍ ﺑﻪ ﮐﺴﯽ ﻧﻤﯽ ﮔﻮﯾﺪ ﺗﺎ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﺍﻃﻼﻉ ﭘﯿﺪﺍ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﭘﺎﺩﺷﺎﻩ ﺑﻪ ﺑﯿﻤﺎﺭﯼ ﻻﻋﻼﺝ ﻣﺒﺘﻼ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ . ﻭﺯﯾﺮ ﭘﺎﺩﺷﺎﻩ ﺗﻨﻬﺎ ﺭﺍﻩ ﻋﻼﺝ ﺭﺍ ﺧﻮﺭﺩﻥ ﮔﻮﺷﺖ ﺷﺎﻣﺎﺭﺍﻥ ﻣﯽ ﺩﺍﻧﺪ ﻗﺼﺪ ﻭﺯﯾﺮ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﮐﺎﺭ ﯾﺎﻓﺘﻦ ﺷﺎﻣﺎﺭﺍﻥ ﻭ ﺗﺴﻠﻂ ﺑﻪ ﺗﻤﺎﻡ ﺭﺍﺯﻫﺎﯼ ﺩﻧﯿﺎﺳﺖ ﺍﯾﻦ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺗﻤﺎﻡ ﺟﻮﺍﻧﺎﻥ ﺩﺳﺘﻮﺭ ﻣﯽ ﺩﻫﺪ ﮐﻪ ﺣﻮﺽ ﻫﺎﯼ ﺁﺏ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﯼ ﯾﺎﻓﺘﻦ ﺷﺎﻣﺎﺭﺍﻥ ﺟﺴﺘﺠﻮ ﮐﻨﻨﺪ . ﻧﻮﺑﺖ ﺗﺎﻣﺎﺳﭗ ﮐﻪ ﻣﯽ ﺭﺳﺪ ﺍﻭ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﻧﮕﺮﺍﻧﯽ ﺍﺯ ﺑﺮﻣﻼﺷﺪﻥ ﺭﺍﺯﺵ ﺍﺯ ﺷﻨﺎ ﺩﺭ ﺣﻮﺽ ﺍﻣﺘﻨﺎﻉ ﻣﯽﮐﻨﺪ . ﻭﻟﯽ ﺑﻪ ﺍﺟﺒﺎﺭ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺣﻮﺽ ﻣﯽ ﺍﻧﺪﺍﺯﻧﺪ ﺯﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﭼﺸﻢ ﻣﺎﻣﻮﺭﺍﻥ ﺣﮑﻮﻣﺘﯽ ﺑﻪ ﭘﻮﺳﺖ ﺍﻧﺪﺍﺯﯼ ﺗﺎﻣﺎﺳﭗ ﻣﯽ ﺍﻓﺘﺪ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺩﺳﺘﮕﯿﺮ ﮐﺮﺩﻩ ﻭ ﺷﮑﻨﺠﻪ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ ﺗﺎ ﺟﺎﯼ ﺷﺎﻣﺎﺭﺍﻥ ﺭﺍ ﻟﻮ ﺩﻫﺪ ﺳﺮﺍﻧﺠﺎﻡ ﺗﺎﻣﺎﺳﭗ ﺯﺑﺎﻥ ﺑﻪ ﺍﻋﺘﺮﺍﻑ ﻣﯽ ﮔﺸﺎﯾﺪ ﻭ ﻣﮑﺎﻥ ﺷﺎﻣﺎﺭﺍﻥ ﺭﺍ ﻟﻮ ﻣﯽ ﺩﻫﺪ . ﺷﺎﻣﺎﺭﺍﻥ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻗﺼﺮ ﻣﯽ ﺁﻭﺭﻧﺪ ﺷﺎﻣﺎﺭﺍﻥ ﺗﺎﻣﺎﺳﭗ ﺷﺮﻣﺴﺎﺭ ﺭﺍ ﺩﻟﺪﺍﺭﯼ ﻣﯽ ﺩﻫﺪ ﮐﻪ ﻣﯽ ﺩﺍﻧﺪ ﺍﻭ ﺑﻪ ﺍﺟﺒﺎﺭ ﺍﻋﺘﺮﺍﻑ ﮐﺮﺩﻩ . ﺷﺎﻣﺎﺭﺍﻥ ﺑﺎ ﺻﺪﺍﯼ ﺑﻠﻨﺪ ﻣﯽ ﮔﻮﯾﺪ ﻫﺮﮐﺲ ﺩﻡ ﻣﺮﺍ ﺑﺨﻮﺭﺩ ﺍﺯ ﺗﻤﺎﻡ ﺭﺍﺯﻫﺎﯼ ﺩﻧﯿﺎ ﺁﮔﺎﻩ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ ﻫﺮ ﮐﺲ ﺑﺪﻧﻢ ﺭﺍ ﺑﺨﻮﺭﺩ ﺷﻔﺎ ﻣﯽ ﯾﺎﺑﺪ ﻭ ﻫﺮ ﮐﺲ ﺳﺮﻡ ﺭﺍ ﺑﺨﻮﺭﺩ ﺩﺭ ﺟﺎ ﻣﯽ ﻣﯿﺮﺩ . ﻭﺯﯾﺮ ﺣﺮﯾﺺ ﮐﻪ ﺳﺨﻨﺎﻥ ﺷﺎﻣﺎﺭﺍﻥ ﺭﺍ ﺷﻨﯿﺪﻩ ﺩﺳﺘﻮﺭ ﻣﯽ ﺩﻫﺪ ﺷﺎﻣﺎﺭﺍﻥ ﺭﺍ ﺳﻪ ﻗﺴﻤﺖ ﮐﺮﺩﻩ ﻭ ﺧﻮﺩﺵ ﺩﻣﺶ ﺭﺍ ﻣﯽ ﺧﻮﺭﺩ ﻭ ﺳﺮ ﺷﺎﻣﺎﺭﺍﻥ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺧﻮﺭﺩ ﺗﺎﻣﺎﺳﭗ ﻣﯽ ﺩﻫﺪ ﻭ ﺑﺪﻧﺶ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﯼ ﭘﺎﺩﺷﺎﻩ ﮐﺒﺎﺏ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ . ﻭﺯﯾﺮ ﺣﺮﯾﺺ ﺩﺭ ﺟﺎ ﻣﯽ ﻣﯿﻤﯿﺮﺩ ﭼﻮﻥ ﺷﺎﻣﺎﺭﺍﻥ ﻭﺍﻗﻌﯿﺖ ﺭﺍ ﻧﮕﻔﺘﻪ ﺑﻮﺩ ﻭ ﭘﺎﺩﺷﺎﻩ ﺳﻼﻣﺘﯿﺶ ﺭﺍ ﺑﺎﺯ ﻣﯽ ﯾﺎﺑﺪ ﻭ ﺗﺎﻣﺎﺳﭗ ﺑﻪ ﺗﻤﺎﻡ ﺭﺍﺯﻫﺎﯼ ﻧﻬﺎﻧﯽ ﺁﮔﺎﻩ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ ﻟﻘﻤﺎﻥ ﺣﮑﯿﻢ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ ﮐﺴﯽ ﮐﻪ ﺗﻤﺎﻡ ﮔﯿﺎﻫﺎﻥ ﺭﺍﺯﻫﺎﯼ ﭘﺰﺷﮑﯿﺸﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺍﻭ ﻣﯽ ﮔﻮﯾﻨﺪ .ﺍﻓﺴﺎﻧﻪ ﺷﺎﻣﺎﺭﺍﻥ ﺍﯾﻨﺠﺎ ﺗﻤﺎﻡ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ ﻣﺎﺭ ﺩﺭ ﻓﺮﻫﻨﮓ ﮐﻮﺭﺩﯼ ﺟﺎﯾﮕﺎﻩ ﻭﯾﮋﻩ ﺍﯼ ﺩﺍﺭﺩ ﻃﻮﺭﯾﮑﻪ ﺑﺮ ﺳﺮ ﺩﺭ ﺷﻬﺮ ﻻﻟﺶ ‏) ﺗﺼﻮﯾﺮﯼ ﺍﺯ ﻣﺎﺭ ﺣﮏ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ .
ﺷﺎﻣﺎﺭﺍﻥ ﺍﻟﻬﻪ ﺍﯼ ﺑﺴﯿﺎﺭ ﻗﺪﯾﻤﯽ ﺑﺎ ﭘﯿﺸﯿﻨﻪ ﺍﯼ ﮐﻮﺭﺩﯼ ﺍﺳﺖ .
در بیشه دراز امروزی هم بعضا درگذشتگان و افراد کهنسال این افسانه را به روایتهای دیگری سینه به سینه نقل کرده اند.