پست های وبلاگ

نامه ای ازآسمان  

آخر شب ،کتاب قطوری را از بالای قفسه بر میداشتم ،چهار پایه برگشت! دستم را به لبۀ قفسه گرفتم قفسه کشیده شد ازته دل نالیدم :خدایا کمکم کن.قفسه روی سه پایه ایستاد چند جلد کتاب روی زمین پراکنده شد.عجیب بود ، گوشۀ قفسه به پرده گیر کرده بود! پرده را نوازش کردم که جانم را نجات داده بود !قفسه را به حالت اول برگرداندم و ردیف کردن کتابها را بروز دیگر موکول کردم و خوابیدم.  

در خواب دیدم فرشته ای آمده ونامه ای از آسمان آورده! سخت گریه کردم به خاطر غفلت خودم!؟ . درنامه چنین نوشته بود: (( دیروز صبح که بیدار شدی منتظر سلامت بودم . به همه صبح بخیر گفتی حتی به طوطي داخل قفس . هنوز لقمه در دهانت بود که مسواک را بر داشتی تا دندانهایت را مسواک کنی.انتظار داشتم وقتی از در خارج میشوی به من توسّل کنی و چیزی به عنوان صدقه کنار بگذاری .  

زمانی که کیف پولت را زدند میتوانستم کمکت کنم اما باز هم از مردم کمک خواستی اصلا\" به یاد من نبودی ! در حالیکه از همه به تو نزدیکتر بودم . دیگر از تو نا امید شده بودم که در یک لحظه سخت بیاد من افتادی ! دست من بشکل پرده قفسه را نگاه داشت اما باز هم از پرده تشکر کردی!  

به این وسیله خواستم متذکر بشوم این تو هستی که مرا فراموش کرده ای ! من همیشه در کنار تو هستم.))