پست های وبلاگ

خاطرات  

روانشناسان عقیده دارند : خاطرات را مانند زباله هایی که هر شب بیرون ریخته میشوند

باید در کیسه ای در بسته بیرون انداخت تا به گذشته فکر نکنیم!  

اینها چیزی ندارند به ما بدهند تا درمان روح خستۀ ما باشد .آنچه را هم که داریم از ما

میگیرند تا هویتمان را فراموش کنیم ، چگونه میشود داستان اولین عشقمان راکه به آن

نرسیده ایم را فراموش کنیم ؟ آنها که اولین عشق ندارند به چه چیز مهمی فکر میکنند؟

آیا میشود آنرا در کیسه ای در بسته بیرون انداخت؟   به تنها چیزی که فکرنمی کنیم آن چیزی است که ازما به سرقت رفته وآن   آرامش   ماست که همه زندگی را تحت الشعاع خود قرارداده، حقایق سرجای خود قرار ندارند ، نسبت به همه چیزبد بین شده ایم ، صادقانه بگویم چون با خود  روراست نیستیم ! خاطرات بگونه ای تلخ رقم میخورند که از یاد آوری آنها ناراحت میشویم.