پست های وبلاگ

زندگینامه رحیم معینی كرمانشاهی :

رسم دل ‌داری نمی‌دانی ، سخن هم نشنوی
از کسی نشنیده‌ای پندی ، زمن هم نشنوی

فارغ از مائی چنان ای شمع ، کآتش می‌زنی
صد چو من پروانه، بوی سوختن هم نشنوی

یاد یاران کردن از روی صفا یا از هوس
از خدا نشنیده‌ای، وز اهرمن هم نشنوی

تولد :

رحیم معینی کرمانشاهی ، نقاش، روزنامه نگار، نویسنده و ترانه سرا در سال 1301 در شهر کرمانشاه دیده به جهان گشود .

پدرش کریم معینی، ملقب به سالارمعظم، مردی شجاع و دلیر بود و به واسطۀ رفاقتی که با نصرت الدّوله فیروز داشت، چندی از طرف وی به حکومت فارس منصوب شد.

دوران هنری :

ابتدا به نقاشی پرداخت ولی با مخالفت خانواده آن را رها کرد . در شهریور 1320 و هم زمان با اشغال نظامی ایران و سقوط رضا شاه فعالیت های سیاسی خود را آغاز کرد و از طریق نوشتن مقاله های تند و صریح  مخالفت های خود را آشکار ساخت . از جمله فعالیت های عمده ی او انتشار روزنامه انقلابی سلحشوران غرب بود  که در پی آن گرفتار زندان و تبعید شد .

بعد از مدتی به تهران باز گشت و شیوه تازه ای در پیش گرفت و این بار غزل هایش وسیله نشان دادن خشم و اعتراضش نسبت به اوضاع اجتماعی قرار گرفت .

از سال ۱۳۴۱به کار نقاشی پرداخت و در این راه پیشرفت کرد و تابلوهایی نیز به یادگار گذارد که از جمله تابلو حضرت مسیح (ع) با کار سیاه قلم می باشد.

کار نویسندگی اش را با انتشار 29 شماره از روزنامه \"شهرنامه غرب\" آغاز کرد. او با پیوستن به نهضت ملی شدن صنعت نفت در دوران دکتر مصدق به تهران آمد و به پیشنهاد مصدق در یکی از ادارات دولتی استخدام شد.

وی کارش را با برنامه رادیویی \"گلها\" ادامه داد و با سرود \"ای وطن پرستان\" در محافل عمومی شناخته شد. معینی کرمانشاهی بیشتر به خاطر ترانه - سرودهایی از قبیل روزگار کودکی، آشفته حالی، سنگ خارا و کجا سفر رفتی؟ مشهور شده است.

همنشینی با بزرگان شعر و موسیقی ایران مانند علی تجویدی، پرویز یاحقی، حبیب الله بدیعی، همایون خرم و بیژن ترقی بخشی از زندگی وی بوده است. از جمله آثار موسیقی ایشان عبارتند از :

به یاد کودکی، نگرانم، رفتم که رفتم: آهنگ‌ها از علی تجویدی

شب زنده داری و طاووس :آهنگ‌ها از پرویز یاحقی

ازتو گذشتم:آهنگ از حبیب الله بدیعی

انسان: با اجرای داریوش اقبالی
 

استاد رحیم معینی کرمانشاهی از معدود شاعران و ترانه سرایان بازمانده از نسل اول ترانه سرایان است که دستی چیره در سرودن دارد .

او بیش از 17 سال  است که همتی جانانه را صرف سرودن دیوانی پرحجم و تاریخی به نام شاهکار کرده است.

وی با اشاره به این مطلب که این کتاب تاریخ ایران به شعر است که به سبک و اسلوب شاهنامه فردوسی سروده شده است گفت: تا کنون 7 جلد این کتاب از سوی انتشارات سنایی  به بازار کتاب عرضه شده است قریب به 140 هزار بیت تا کنون سروده‌ام.

به گفته استاد معینی کرمانشاهی این کتاب تاریخ ایران را بعد از زمانی که حکیم ابوالقاسم فردوسی در شاهنامه به پایان رساند روایت می‌کند.

جلد هفتم این کتاب چندی پیش به بازار کتاب عرضه شده است. در این مجلد دوران جانشنیان شاه عباس و سلسله صفویه به شعر سروده شده است.

استاد معینی کرمانشاهی درباره جلد هشتم این کتاب می گوید: دراین مجلد دوران نادرشاه افشار و زندیه آمده است و پیش بینی می کنم که در دوجلد نهم و دهم نیز دوران قاجار تا پایان مشروطه آورده شود.

معینی کرمانشاهی با اشاره به این که اگر عمری باقی ماند پایان مشروطه آخرین مجلد این مجموعه خواهد بود گفت: یکی از دلایل این که به تاریخ ایران بعد مشروطه نمی‌پردازم به این علت است که هنوز تاریخ این دوره و اطلاعات آن به شکل تمام و کمال بیان نشده است و بر سر برخی موضوعاتش مناقشات فراوان وجود دارد. لذا من  اعتقاد دارم که باید از تاریخ بیشتر فاصله گرفت تا بتوان درک و در ادامه روایت صحیح تری از آن را ارائه کرد.

از دیگر نوشته های استاد رحیم معینی كرمانشاهی می توان به آثار زیر اشاره كرد :

۱ـ ای شمع ها بسوزید

۲ـ فطرت

۳ـ خورشید شب

۴ـ حافظ برخیز

۵ـ راز خلقت (گزیدۀ تصنیف ها)

۶ـ خواب نوشین (گزیدۀ تصنیف ها)

 

استاد معینی کرمانشاهی قبلا \"عشقی\" و بعد از مدتی \"شوقی\" و سپس \"امید\" و بالأخره \"معینی\" را برای تخلص برگزید.

  معینی کرمانشاهی از سال ۱۳۸۷ به دلیل کهولت سن و بیماری از به نظم کشیدن تاریخ ایران دست کشید و در منزل شخصی بستری شد.