سایت شعرناب محیطی صمیمی و ادبی برای شاعران جوان و معاصر - نقد شعر- ویراستاری شعر - فروش شعر و ترانه اشعار خود را با هزاران شاعر به اشتراک بگذارید

منو کاربری



عضویت در شعرناب
درخواست رمز جدید

معرفی شاعران معاصر

انتشار ویژه ناب

♪♫ صدای شاعران ♪♫

پر نشاط ترین اشعار

کانال تلگرام شعرناب

تقویم روز

دوشنبه 25 فروردين 1404
  • روز بزرگداشت عطار نيشابوري
16 شوال 1446
    Monday 14 Apr 2025

      حمایت از شعرناب

      شعرناب

      با قرار دادن کد زير در سايت و يا وبلاگ خود از شعر ناب حمايت نمایید.

      هر كه كسي را در گناهي رسوا كند چنان است كه آن گناه را خود كرده است و هر كه مؤمني را به چيزي سرزنش كند از دنيا نرود تا آن را خود بكند.حضرت محمد (ص)

      دوشنبه ۲۵ فروردين

      پست های وبلاگ

      شعرناب
      شهیدان خدایی
      ارسال شده توسط

      محمد حسین پژوهنده

      در تاریخ : چهارشنبه ۲ مهر ۱۳۹۳ ۰۱:۱۹
      موضوع: آزاد | تعداد بازدید : ۸۱۳ | نظرات : ۱۲

      بسم رب الشهداء
      قبل از هر چیز از خود بگویم :  
      ***
      من‌ آن‌ مرغ‌ اسير صدهزاران‌ دام‌، بر پا يم‌
      كه‌ از دام‌ تعلّقهاي‌ خود بنشسته‌ بر جا يم‌
      و آن گاه از تو که بر سریر شهادت نشستی: 
      ***
      تويي‌ سلطان‌ ملك‌ بي‌ زوال‌ وحده‌ وحده‌
      تويي‌ آن‌ شاهباز سدره اوج‌ تمنّايم‌
      تو سيمرغ‌ سبكبال‌ فضاي‌ عشق‌ و عرفاني‌
      كه‌ بگذشتي‌ ز حدّ فهم‌ و وهم‌ و دانش‌ و رايم‌
      كجامرغ‌ اسيري‌ را سزد چون‌ من‌ ؟ كه‌ با چون‌ تو
      دمي‌ در آسمان‌ وصل‌ جانان‌،  بال‌ بگشايم‌ ؟. 
      *** 
      لختي‌ درنگ‌ كن آه.. 
      زیرا به‌ يادم‌ آمد از آن‌ روزي‌،
      كز غارت‌ خزان‌ ستم‌، بيگاه‌ ؛
      طوفان‌ سهمگين‌،
      اينجا چه‌ نخلهاكه‌ ز پا انداخت‌!
      اينجا چه‌ سروها كه‌ فرو غلتاند!
      از دستهاي‌ برزگر نالان‌،
      اينجا چه‌ بذر لاله‌ فروپاشيد!
      از تيرهاي‌ خشم‌ شهاب‌ كفر،
      زين‌ سقف‌ نقره‌ بيز ؛
      اينجا چقدر اختر پر اقبال‌!
      هر روز ز آسمان‌ به‌ زمين‌ مي‌ريخت‌!
      اينجا،  آنجا،  هرجا چقدر..
      بذر شهادت‌ بود!
      ***
      از آسمان‌ تيره دل‌ بنگر، 
      «ابري‌ به‌ بارش‌ آمد و بگريست‌ زار  زار»
      از پهندشت‌ سينه پر اندوه‌،
      «موجي‌ به‌ جنبش‌ آمد و برخاست‌ كوه‌ كوه‌ »
      برقي‌ جهيد،  تند
      رعدي‌ خروش‌ كرد ؛
      در ژرفناي‌ حنجره‌ام‌ ناخواه‌
      آميخت‌ ناله‌،  شيون‌ و فريادي‌
      وز دل‌ خروش‌ سیّدی يا مهدي‌
      برخاست‌... 
      *** 
      آه.. ای شعر ناسروده رنگينم‌ 
      ای باغ‌ آرزو،
      ای نخل‌ پراميد،
      ای سرو سرفراز،
       ای مرغ‌ تيز بال‌،
      در فصل‌ خوب‌ كوچ‌ پرستوها ؛
      آه‌.. 
      رفتي‌ و ليك‌ من‌
      برجا ستاده‌ ام‌
      حيران‌، كنار راه‌ ... 

      ارسال پیام خصوصی اشتراک گذاری : | | | | |
      این پست با شماره ۴۴۶۱ در تاریخ چهارشنبه ۲ مهر ۱۳۹۳ ۰۱:۱۹ در سایت شعر ناب ثبت گردید

      نقدها و نظرات
      تنها کابران عضو میتوانند نظر دهند.



      ارسال پیام خصوصی

      نقد و آموزش

      نظرات

      مشاعره

      معصومه خدابنده

      ما که رسوای زمینیم چه حسرت که شبی ا مشت تمان پیش اهالی زمان وا بشود
      المیرا قربانی

      نیست بر لوح دلم جز الف قامت یار اا چه کنم حرف دگر یاد نداد استادم
      سیده نسترن طالب زاده

      س با واژه های کاری میکرد کنده کاری ااا بر روح نازک من ااا الواح ماندگاری اااا چون دارکوب میکاشت بر گوشه دل من ااا از شوق از تپیدن از عشق یادگاری ااا از شب عبور میداد سررشته های نوری ااا با ناوک نگاهش میکرد زرنگاری اا گفتم تو را چه حاصل زین رنجهای بیگنج ااا گفتا که میتراشم هر لحظه ای نگاری اااا از شادروان دکتر روحانی ااا تقدیم به پادشاهان سرزمین معنی ااا معلمان و اساتید بزرگوار ااا با مهر دوصدچندان
      شاهزاده خانوم

      ا گفتم چشاتو وانکن دنیا پراز گرگه ااا گفتم چشاتو وا نکن دنیا که دنیا نیس ااا رو ابر و باد و موج و دریا خونه باید ساخت ااا این خاک خنجرخورده دیگه خونه ی ما نیس
      محمد رضا خوشرو (مریخ)

      وکجایِ این شبِ تیره بیاویزم بیاویزم قبایِ ژنده خود را قبایِ ژنده خود را

      کاربران اشتراک دار

      محل انتشار اشعار شاعران دارای اشتراک
      کلیه ی مطالب این سایت توسط کاربران ارسال می شود و انتشار در شعرناب مبنی بر تایید و یا رد مطالب از جانب مدیریت نیست .
      استفاده از مطالب به هر نحو با رضایت صاحب اثر و ذکر منبع بلامانع می باشد . تمام حقوق مادی و معنوی برای شعرناب محفوظ است.
      1