پست های وبلاگ

با سلام
در قسمت پروفایلم از پدربزرگی گفته ام که نه تنها طبع (هرچند اندک)شاعرانه از ایشان به بنده به ارث رسیده است بلکه از کودکی و ابتدای راه استادم بوده اند و راه را به حقیر نمایانده اند.
مدیون ایشانم و حال که دستشان از دنیا کوتاه است به رسم ادب و شاگردی ضمن معرفی مختصر ایشان چند نمونه از آثارشان را ارائه می کنم.
"ایمانعلی استرش" 
متولد:1304
وفات:1384
شاعری توانمند که سواد خواندن جزیی داشتند ولی نوشتن را خیر.
به قول قدیمیهای منطقه "خودملا"یا"سینه ملا"بوده اند(البته نه ملا به معنی متداول امروز بلکه به معنی باسواد).
شعر می سرودند و به حافظه می سپردند.
به چند زبان لکی، کردی، لری و فارسی سروده اند که بیشتر سروده های ایشان به زبان لکی است.
اشعار ایشان بیشتر عارفانه هستند.

بخشی از مثنوی"یاد مرگ"

شبی بر خواب غفلت سرنهادم
که روز مرگ خود آمد به یادم
بشر جانا چرا در خواب شوری
عجل آید شوی کمتر زموری
شب اول اسیر گورْسْتانی(1)
تو شیعه مهدی(عج)آخرزمانی
فرشته با سوال آید به بالین
چه دینت هست و چه باور و آیین؟
هر آن را کرده ای اکنون ببینی
هر آن را ذَرَّةٍ(2)آنرا بچینی
نشانت می دهد اعمال پَست ات
گناه منکری دنیا پرست ات
.
.
که دنیا عاقبت مستت نماید
اگر  بالا روی  پستت  نماید
که دنیا با جنایتکار شیطان
ز دستت می برد دینت مسلمان
بیا جانا تو از دنیا حذر کن
بنه توشه و فکر این سفر کن
اگر انسان سلیمان در عطا باد
به فرمانش همه عرض و سما باد
که این زهر اجل باید بنوشد
قبای آخرت باید بپوشد
اگر سلطان شوی بر چرخ و افلاک
بشر خاکی هم آخر می شوی خاک
سرت سنگ است و چاهار(چهار)سو خاک
تویی با یک دل آلوده ناپاک
ندارد این جهان ارزش و مقدار
میان نیک و بد تو نیک بردار
.
.
تو ای "ایمان"در این دنیا نیاسای
که فردا هی نگویی داد...ای وای

(1)با لهجه محلی(گورسان)تلفظ می شود
(2)اشاره به آیه 7 و 8 سوره الزلزلة:
فَمَن يَعْمَلْ مِثْقَالَ ذَرَّةٍ خَيْراً يَرَهُ
وَمَن يَعْمَلْ مِثْقَالَ ذَرَّةٍ شَرّاً يَرَهُ‏

چند دوبیتی لکی:

تونی خمم تونی شادی و خِیرم
(هم و غمم تویی شادی و خیرم تویی)
تونی تنیا تونی ا نوم شِیرم
(توی تنها تویی در شعرهایم)
اگر دنیا نچن ا گردِ "ایمون"
(اگر دنیا من "ایمان"را تحویل نگیرند)
موشم تا گه تو دیرم خصّه نیرم
(میگویم تا تو را دارم غمی نیست)

**********************
**********************
گیونم اژ تو زِنِی آسا و شورم
(جانم و زنگیم و آسایشم و شورم ازتو است)
اگر چمْتِ چمم هیز دِی مه کورم
(اگر نگاهت را از نگاهم بگیری کور می شوم)
دوِریسه بنده ی ناپاکتم رب!
(خدایا درسته که بنده ناپاک توام)
شووان تا صو هی یادته مجورم
(شب تا صبح یاد تو را می جویم)
**********************
**********************
پر اژ نومِ تونه لوو ِم ئو خاطر
(برلبم و خاطرم پر از اسم تواست)
تو بر عرض و سماواتم تو فاطر
(اشاره به آیه اول سوره فاطر:الْحَمْدُ لِلَّهِ فَاطِرِ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ...)
موشن هر کِیْ نزیکت بو مسوزی
(می گویند هر کس به تو نزدیک شود "از شدت عشقت"می سوزد)
خدایا آگرم ده آگر آگر
(خدایا بسوزانم بسوزان  بسوزان)
***********************
***********************
حسی(ع)سربرزیه دنیا و دینه
(حسین(ع)سربلندی دنیا و دین است)
اِ وینه دِ نمای اِ سرزمینه
(مثل او دیگر کسی نخواهد آمد)
حسی هالی هسی مردم نگیرن
(حسین(ع)هنوز زنده است...مردم گریه نکنید)
سری برزه که خلطان پر ژه خوینه
(آن سر، سربلند است که در خون بغلطد)