پست های وبلاگ

صلاحیه:
این پست به هیچ وجه حمایت از اعراب نیست و بر ضد اعراب نیز نیست. بلکه بر ضد حماقت بی سوادان و بی منطقان لطفا اول بخونید بعد بگید کجای این مطلب غلط هست؟ چرا بیخودی میگید حمایت از اعراب؟
حتما بخوانید.
حماقت بسیاری از مردم پایانی ندارد.
وقتی که دشمنان بی سواد اهل بیت و اسلام به درماندگی می افتند به دنبال چه سوژه هایی به اسم اعراب میگردند؟

اولا :
از نظر شیعه تنها رفتار چهارده معصوم (پیامبر اسلام، حضرت فاطمه و دوازده امام) حجت است و ما از رفتار آنها صددرصد دفاع می کنیم. در مورد خلفا نیز ما تنها مدافع حکومت امام علی(ع) و چند ماه خلافت امام حسن(ع) هستیم
متن زیر رو حتما همگی در فضای مجازی بارها دیده اید:
اعراب به ما آموختند که آنچه را که میخوریم "غذا" بنامیم و حال آنکه در
زبان عربی غذا به "پس آب شتر" گفته میشود.
اعراب به ما آموختند که برای شمارش جمعیّتمان کلمۀ "نفر" را استفاده کنیم
و حال آنکه در زبان عربی حیوان را با این کلمه میشمارند و انسان را با کلمه " تن" میشمارند؟ شما ۵ تن آل عبا و ۷۲ تن صحرای کربلا را بخوبی میشناسید.
اعراب به ما آموختند که "صدای سگ" را "پارس" بگوئیم و حال آنکه این کلمه
نام زبان وکشور عزیزمان میباشد؟
اعراب به ما آموختند که "شاهنامه آخرش خوش است" و حال آنکه فردوسی در
انتهای شاهنامه از شکست ایرانیان سخن میگوید.
آیا بیشتر از این میشود به یک ملّت اهانت کرد و همین ملّت هنوز نمیفهمد
که به کسانی احترام میگذارد که به او نهایت حقارت را روا داشته اند و
هنوز با استفادۀ همین کلمات به ریشش می خندد.
آیا در کتاب سفینه البهار نمیخوانیم که بالاترین ایرانی از پست ترین عرب
پست تر است؟!!!!

نمی دانم چه کسی اولین بار آن را در اینترنت پخش کرده اما می دانم چرا خوب دست به دست می چرخد! چون از همان چیزهایی است که مردم دوست دارند بشنوند و باور کنند. و اصولن مردم جهان سوّم از باور کردن دروغ لذّت می برند و با آن به خلسه می روند. اما چند نکته درباره ی این متن کذایی وجود دارد که خواندنش خالی از لطف نیست:

1 - کلمه ی "غذا" و ترکیبات آن مثل "اغذیه"، "تغذیه"، "مغذی"، "مواد غذایی" و ... در عربی هم به همین مفاهیم به کار می روند، کافی است کسی که این موضوع را می خواند تنها در گوگل یکی از این ترکیبات را بزند.

2 - موضوع جالب بعدی این است که می گویند اعراب به ما یاد دادند که برای شمارش از کلمه ی "نفر" را به کار ببریم و بقیه ی ماجرا! اولّن جالب است که این موضوع را اعراب بقول دوستان بیابانگردِ هیچی نفهم به ما با آن تمدّنی که می گویند یاد داده اند! یعنی تا قبل از آن یا ما شمارش بلد نبودیم یا هیچ واژه ای برایش نداشتیم!!! و نکته ی دوم این که کلمه ی "تن" کجا و توسط چه کسی در زبان عربی استفاده می شود؟ شما همان "۵ تن آل عبا" را که در این متن مشخص شده، در گوگل بزنید و ببینید آیا در ۵ صفحه ی اول گوگل حتی یک لینک عربی هم می آید؟(بقیه اش را من چک نکرده ام)! این کلمه در قرآن هم بکار نرفته و اصلن واژه ای عربی نیست.

اگر به فرهنگ لغت عربی - فارسی مراجعه کنید، مقابل کلمه ی نفر نوشته شده: مردم - مردمیان - گروه 3 تا 10 نفره از مردان - نفر - شخص (خبری از حیوان نیست)

3 - درباره ی پارس سگ چه می توان گفت وقتی اعراب اصلن "پ" ندارند و ما را به عنوان "پارس" نمی شناخته و نمی شناسند!؟

4 - اعراب به هیچ عنوان ضرب المثلی در مورد شاهنامه ندارند، در غیر اینصورت حتما نویسنده ی اصلی متن، ضرب المثل عربی را به عنوان شاهد حرف خود ذکر می‌کرد. "آخر شاهنامه خوش است" ضرب المثلی کاملا فارسی و ایرانی است و به عنوان کنایه به کار میرود (درک این موضوع تنها نیاز به سواد ادبیات فارسی کوچکی دارد!). اعراب هیچ ربطی به این ضرب المثل ندارند.
درباره ی آخر شاهنامه هم تعابیر زیادی وجود دارد که می توانید راجب  آن بخوانید. چرا-شاهنام-آخرش-خوش-است.

دکتر محمد علی اسلامی ندوشن در این باره می گوید: "خوش در این مثل به معنای اصلی آن است و مقصود گویندگان آن اشاره به پیروزی نیروهای نیکی (ایرانیان) بر یاران بدی (تورانیان) بوده است و به موضوع تازش اعراب در دوره ی یزدگرد ربطی ندارد." حتی بسیاری این مثل را برگرفته از مراسم شاهنامه خوانی دانسته اند که با سنّت شیرینی خوری و چای نوشی و شادباش به نقّال و شاهنامه خوان برای کارش تمام می شده است. و حال از همه ی انها گذشته بر مبنای کدام مدرک و سند این را اعراب به ما یاد داده اند؟

قصدم دفاع از قومیّت خاصی نیست، چرا که اصلن قومی قبیله ای و نژادی فکر نمی کنم. اما به وضوح پیداست که هدف چنین متن های سخیف و بی ارزشی ایجاد دشمنی بین ایرانیان و اعراب است. و تعجب می کنم که گاهی ما عقده های تاریخی قرن ها پیش مان را در زندگی امروزمان منعکس می کنیم، آن هم در کشوری که عرب و عرب زبان کم نداریم.
امیدوارم پیش از پخش هر مطلبی دو تا سه دقیقه فکر کنیم، مطالعه و تحقیق پیشکش! منبع :؟؟