سایت شعرناب محیطی صمیمی و ادبی برای شاعران جوان و معاصر - نقد شعر- ویراستاری شعر - فروش شعر و ترانه اشعار خود را با هزاران شاعر به اشتراک بگذارید

منو کاربری



عضویت در شعرناب
درخواست رمز جدید

معرفی شاعران معاصر

انتشار ویژه ناب

♪♫ صدای شاعران ♪♫

پر نشاط ترین اشعار

کانال تلگرام شعرناب

تقویم روز

دوشنبه 25 فروردين 1404
  • روز بزرگداشت عطار نيشابوري
16 شوال 1446
    Monday 14 Apr 2025

      حمایت از شعرناب

      شعرناب

      با قرار دادن کد زير در سايت و يا وبلاگ خود از شعر ناب حمايت نمایید.

      هر كه كسي را در گناهي رسوا كند چنان است كه آن گناه را خود كرده است و هر كه مؤمني را به چيزي سرزنش كند از دنيا نرود تا آن را خود بكند.حضرت محمد (ص)

      دوشنبه ۲۵ فروردين

      پست های وبلاگ

      شعرناب
      دردی بر جا مانده بر دل
      ارسال شده توسط

      حامی تنها

      در تاریخ : پنجشنبه ۲۴ مرداد ۱۳۹۲ ۱۱:۰۸
      موضوع: آزاد | تعداد بازدید : ۸۴۷ | نظرات : ۱۵

       
      از آدم هایی که از آدمیت تنها نامش را یدک می کشند بیزارم . از همانها که زاده شده اند تا احساساتت را به بازی بگیرند و بعد ، لوند هایشان سهم دیگران باشد . از آنها که دم از صداقت می زنند اما رسم الخط راستی و درستی را نمی دانند . از همان ها که به ظاهر زیبایند اما درون زیبایی ندارند . 
       
      آنها که دلشان بزرگ است . همه ی دلباختگان را می توانند از مهر و محبتشان سیراب کنند . سهم هیچ کسی نیستند اما به همه تعلق دارند . 
       
      نمی دانم اینان از کدام آسمان بر زمین فرود آمده اند اما هرکه هستند و هرچه هستند مطمئنا بویی از معرفت نبرده اند . سینه چاک کنی میدرند . وفا خرجشان کنی جفا عایدت می شود . عاشقی را دمی لذت میدانند . وسعت چشمانشان را هوس بوسیده است و ...
       
      سهم بی خردانی همچون من که با ناز چشمی ، خام رویاهای با او و آنها ماندن می شوم عقب ماندگی ست . 
       
      گرگ زاده نبودم تا دردیدن بدانم . مرا با خیال پرواز پرستوها بزرگ کرده اند . 
       
      کاش بتوانم قلم بر دست ، خط قرمزی بر نامش کشیده او را برای همیشه از سرنوشتم بزدایم
       
       
       
      برای شروع هیچوقت دیر نیست . این لکه را باید زدود ...

      ارسال پیام خصوصی اشتراک گذاری : | | | | |
      این پست با شماره ۲۰۶۴ در تاریخ پنجشنبه ۲۴ مرداد ۱۳۹۲ ۱۱:۰۸ در سایت شعر ناب ثبت گردید

      نقدها و نظرات
      تنها کابران عضو میتوانند نظر دهند.



      ارسال پیام خصوصی

      نقد و آموزش

      نظرات

      مشاعره

      معصومه خدابنده

      ما که رسوای زمینیم چه حسرت که شبی ا مشت تمان پیش اهالی زمان وا بشود
      المیرا قربانی

      نیست بر لوح دلم جز الف قامت یار اا چه کنم حرف دگر یاد نداد استادم
      سیده نسترن طالب زاده

      س با واژه های کاری میکرد کنده کاری ااا بر روح نازک من ااا الواح ماندگاری اااا چون دارکوب میکاشت بر گوشه دل من ااا از شوق از تپیدن از عشق یادگاری ااا از شب عبور میداد سررشته های نوری ااا با ناوک نگاهش میکرد زرنگاری اا گفتم تو را چه حاصل زین رنجهای بیگنج ااا گفتا که میتراشم هر لحظه ای نگاری اااا از شادروان دکتر روحانی ااا تقدیم به پادشاهان سرزمین معنی ااا معلمان و اساتید بزرگوار ااا با مهر دوصدچندان
      شاهزاده خانوم

      ا گفتم چشاتو وانکن دنیا پراز گرگه ااا گفتم چشاتو وا نکن دنیا که دنیا نیس ااا رو ابر و باد و موج و دریا خونه باید ساخت ااا این خاک خنجرخورده دیگه خونه ی ما نیس
      محمد رضا خوشرو (مریخ)

      وکجایِ این شبِ تیره بیاویزم بیاویزم قبایِ ژنده خود را قبایِ ژنده خود را

      کاربران اشتراک دار

      محل انتشار اشعار شاعران دارای اشتراک
      کلیه ی مطالب این سایت توسط کاربران ارسال می شود و انتشار در شعرناب مبنی بر تایید و یا رد مطالب از جانب مدیریت نیست .
      استفاده از مطالب به هر نحو با رضایت صاحب اثر و ذکر منبع بلامانع می باشد . تمام حقوق مادی و معنوی برای شعرناب محفوظ است.
      1